บทที่20 นักรบชอบแกพีช

1607 คำ

5นาทีต่อมา... "ลงมาที่ชั้นจอดรถนี้ทำไมอะ รถเราไม่ได้จอดอยู่ชั้นนี้นี่" ฉันถามนักรบสีหน้าสงสัยหลังจากที่ลิฟต์ตัวที่เราขึ้นมามันจอดลงที่ชั้นจอดรถที่ฉันไม่คุ้นเคยเอาซะเลย ถ้าให้พูดง่ายๆ ก็คือฉันไม่เคยมาชั้นจอดรถชั้นนี้มาก่อน แต่ไอ้คนที่กำลังก้าวขาออกจากประตูลิฟต์อย่างนักรบก็ไม่ตอบฉัน เอาแต่เดินเงียบเลี้ยวออกไปจนถึงลานจอดรถกว้างที่มีรถหลายคันจอดเรียงกันอยู่ ซึ่งรถที่ฉันเห็นอยู่ตอนนี้ก็ล้วนเป็นรถหรูราคาแพงทั้งนั้นเลย นี่อย่าบอกนะว่า... "วันนี้ฉันจะขับรถตัวเองไปเรียน" ขับรถตัวเอง? เดี๋ยว แล้วที่ผ่านมาที่ทำเหมือนไม่มีรถสำรองละ ที่พยายามติดรถฉันไปเรียนอะ คืออะไร? คือฉันก็รู้ว่านักรบมันมีรถหลายคันแต่ก็คิดว่าที่มันขอติดรถฉันไปเรียนตลอดเพราะมันคงไม่มีรถสำรองอยู่ที่นี่ แต่เปล่าเลยรถสำรองของมันจอดอยู่ที่นี่เกลื่อนเลย มีหมดทุกยี่ห้อและถ้าให้ฉันเดา ชั้นจอดรถชั้นนี้ก็น่าจะเป็นของมันคนเดียวเพราะฉันก็เค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม