หลังจากที่ฉันกับนักรบขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นสามของผับแล้ว ก็มีพี่บอดิการ์ดตัวสูงประมาณคอนักรบเดินเข้ามาหาเราสองคนสีหน้าเครียด
"สวัสดีครับคุณนักรบ"
"อืม คนที่นายบอกเขาอยู่ไหน" พี่บอดี้การ์ดมองหน้านักรบแวบหนึ่งก่อนที่จะหันไปทางห้องที่อยู่ด้านหลังตัวเองแล้วหันกลับมาตอบนักรบในเวลาต่อมา "เขาอยู่ในห้องทำงานคุณนักรบครับ" ทันทีที่ได้รับคำตอบนักรบก็ไม่รอช้ารีบก้าวขาเดินตรงไปที่ห้องตามที่ทราบทันที ก่อนจะผลักประตูเข้าไปด้านใน และก็อีกตามเคยฉันที่ติดสอยห้อยตามมาด้วย ก็ต้องเข้าไปด้วยเพราะจะให้รออยู่ด้านนอกมันก็ยังไงอยู่
"อ้าว คุณนักรบมาแล้วเหรอครับ ผมนั่งรอคุณอยู่ตั้งนานแหนะ" ปากคุยอยู่กับนักรบแต่ตานั้นไม่ละไปจากใบหน้าของฉันเลยนะ ไม่รู้ว่าจะจ้องอะไรฉันขนาดนั้น ถ้ามองกันด้วยสายตาปกติแบบให้เกียรติกันฉันจะไม่ว่าอะไรเลยแต่นี่ไม่ไง ผู้ชายอายุสามสิบปลายๆคนนี้เขามองฉันด้วยสายตาโลมเลียแบบเปิดเผยทำเอาฉันรู้สึกขย
