ถึงจะท้าทายออกไปแบบนั้น แต่ภพนิพิฐรีบผละออกจากระเบียงและตรงเข้าไปหาซานย์ที่กำลังนั่งมองเหตุการณ์ทุกอย่างเงียบๆ ทันที
เรื่องอะไรเขาจะยืนอยู่ตรงนั้นเพื่อฟังแม่ของลูกพร่ำคำว่าจะไปซ้ำๆ
เรื่องการเดินทางที่เขาพูดว่าจะไม่มีสายการบินไหนรับเธอ เขาพูดจริง แต่มันก็เป็นเพียงระยะเวลาอันใกล้ที่คนของเขาอาจจะพอหาข้ออ้างเพื่อช่วยเหลือเขาได้เพียงไม่กี่วันเท่านั้น
เพราะแบบนั้นเขาจึงต้องรีบทำอะไรสักอย่าง หากเขายอมให้เธอไป ขณะที่ลูกของเขายังคาท้องเธออยู่แบบนั้นเขาคงเป็นคนที่ไม่มีหัวใจ
"ให้แล้วให้เลย โตเป็นควายไม่ควรมีคำว่าพูดเล่นหรอกนะถูกไหม"
"หึ จะว่าไปแล้วน้องกูก็ใจเด็ดดีนะ กำลังจะไปจากที่นี่แล้วแท้ๆ แต่ยังเลือกที่จะบอกความจริงกับมึง"
"เป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี ถามจริงเถอะ มึงคิดว่าต่อให้น้องมึงจะไม่ท้อง คนอย่างกูจะทิ้งน้องมึงไหม"
"..."
"ฟังไว้นะ ซาเฟียร์จะต้องไม่ไปไหนทั้งนั้น เธอจะต้องอยู่ที่นี่
