"ไม่ได้หึง"
"เหอะ เหวี่ยงแรงขนาดนี้ จะบอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรฟังดูช่างย้อนแย้งจังเลยนะคะ" ซาเฟียร์ยกยิ้มที่มุมปาก ดวงตากลมสวยจับจ้องที่เสี้ยวใบหน้าหล่อเหลาแบบไม่วางตา
"ไม่หึง..."
"...แต่ไม่ได้บอกว่าไม่หวง!" ดวงตาคมตวัดกลับมาสบตาอย่างรวดเร็ว คนตัวเล็กถึงกับกลืนน้ำลายเหนียวลงคออึกใหญ่ หัวใจเจ้ากรรมดันเต้นไม่เป็นส่ำ ดึงสายตากลับก็ไม่ทันแล้ว เลยได้แต่ปั้นใบหน้าบึ้งตึง ไม่ยิ้ม ไม่รู้สึก ไม่หลุดอาการใดๆ ออกมา
"หวงหนูงั้นเหรอ"
"แม่ของลูก ถ้าบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลย มันคงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว" ว่าออกมาแค่นั้น รอยยิ้มจางๆ ก็ผุดขึ้นบนมุมปากหนาก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะหันกลับไปมองที่ทิศทางด้านหน้าตามเดิม
ฟันสวยขบกลีบปากตัวเองไม่แรงนัก มือเรียวยกขึ้นไปลูบแก้มของตัวเองเบาๆ
เป็นอีกครั้งที่เขาทำให้ใจของเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ในระหว่างที่รถติดสัญญาณไฟคนขับล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าก่อนจะต่อสายไปหา
