"เสร็จแล้วครับ" เสียงทุ้มดังขึ้นขณะที่ร่างสูงโปร่งซึ่งห่อหุ้มเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวไว้บนเอวสอบพอหมิ่นเหม่
เส้นผมดกสั้นเปียกชุ่มเสยขึ้นไม่ให้ปรกหน้าผากบ่งบอกว่าเขาสระผม ใบหน้าหล่อเหลาที่ผ่านการชโลมโฟมล้างหน้าของผู้หญิงมาหมาดๆ ยังคงเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มเช่นเดิม
"จะใส่เสื้อผ้าของหนูจริงๆ เหรอคะ" เอ่ยถามออกมา ทว่าในมือกลับถือเสื้อยืดของผู้เป็นพี่ชายพร้อมทั้งกางเกงขาสั้นหวังว่าเขาจะเลือกใส่มัน
ภพนิพิฐสั่นศีรษะรัวๆ จากนั้นหนุ่มหล่อก็เลือกที่จะตรงไปยังตู้เสื้อผ้าของเจ้าบ้าน กลิ่นหอมของน้ำยาซักผ้าและน้ำยาปรับผ้านุ่มอย่างดีที่ติดอยู่บนนั้นยังทำให้รู้สึกดีไม่เปลี่ยนไป
นิ้วยาวหยิบจับเสื้อผ้าเป็นการเลือกอยู่นาน สุดท้ายก็เลือกที่จะหยิบเสื้อยืดสีดำลายการ์ตูนเก๋ไก๋ พร้อมทั้งกางเกงผ้ายืดขาสั้นของหญิงสาวออกมาอย่างละหนึ่งตัว
"พี่ขอยืมชุดนี้ใส่ก่อน"
"อยากเป็นหนอนหรืออยากเป็นแหนม?"
"อยากเป็นคนที่ถูกรัก"
