เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
แตงค์ “ลาออกหรือยัง” ผมถามร่างบางออกไประหว่างที่นั่งกินข้าวด้วยกันอยู่ และก็เป็นเธอนั่นแหละที่เป็นคนจัดการทำทุกอย่างในห้องนี้ “ลาออกแล้วค่ะ” ฟ้าเงยมองหน้าผมนิดหน่อยก่อนจะก้มเขี่ยข้าวในจานแล้วตอบกลับมา “ก็ดี” จะได้ไม่ต้องจัดการเอง แล้วเราสองคนก็กินข้าวกันต่อโดยไม่ได้พูดอะไร ซึ่งแต่ละวันเราสองคนก็ไม่ค่อยได้พูดอะไรกันอยู่แล้ว ไม่รู้สิ ผมไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรกับเธอเหมือนกัน ฟ้า วันนี้ฉันเลิกเรียนเย็นกว่าปกติ เพราะอาจารย์ปล่อยเลท ทำให้ฉันรีบเดินเพื่อจะกลับห้อง ไม่อยากกลับดึกมาก มันอันตราย แต่... “พี่สกาย” ฉันเรียกพี่สกายออกไปหลังจากเห็นเขานั่งรออยู่ ซึ่งปกติวันนี้เขาเลิกเร็วไม่ใช่หรอ “ทำไมเลิกเย็น” พี่สกายถามออกมานิ่งๆ “อาจารย์พึ่งปล่อยค่ะ” ฉันตอบไปตามตรง เพราะอาจารย์จะเอาให้จบบท โดยไม่ดูเวลาเลย (ทีนักเรียนเข้าสายก็ทำเช็คสายบ้างขาดบ้าง พอตัวเองปล่อยเลทแบบนี้พวกฉันมีสิทธิ์เดินออกจากห้อง