วันต่อมา...
ร่างสูงรู้สึกตัวตื่นนัยน์ตาคมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ ...แสงจาก
ดวงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาผ่านช่องผ้าม่านภายในห้องที่แง้มออก และเพราะแสงแดดนั้นแยงเข้าที่นัยน์ตาคมเลยทำให้ร่างสูงรู้สึกตัวตื่นขึ้น
มาก่อน...ร่างสูงที่มีเรือนกายกำยำขยับตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมกับเอนหลังพิงหัวเตียงราคาแพงของคนตัวเล็กที่ยังคงนอนหลับตาพริ้มอยู่บนที่นอน...
มาแทนไล่สายตามองไปยังใบหน้าสวยที่แก้มนวลยังคงหลงเหลือคราบน้ำตา มันบ่งบอกว่าเธอเพิ่งเข้าสู่ห้วงนิทราได้เพียงไม่นาน
มือหนาค่อย ๆ เอื้อมมือไปเพื่อจะสัมผัสแก้มนวล...แต่แล้วความรู้สึกบางอย่างก็ห้ามเขาไว้...
สุดท้ายเขาก็ชะงักมือตัวเองไว้แค่นั้น...
ในตอนนี้เขาสับสนกับความรู้สึกตัวเองมากที่สุดแล้วจริง ๆ ...
มาแทนขยับตัวลุกออกจากเตียงก่อนที่เขาจะเดินออกไปยังด้านนอกของห้องนอน แต่ก่อนที่เขาจะออกไปเขาก็ไม่ลืมที่จะสวมบ็อกเซอร์พร้อมกับหยิบซองบุหรี่ของตัวเองติดมือมาด้
