เช้าวันใหม่ที่คฤหาสน์ริมน้ำ ปิ่นที่ตื่นตั้งแต่เช้ามืดอาบน้ำแต่งตัวออกจากห้องมาเตรียมทำงานก็ต้องตกใจเมื่อเห็น ชายชุดดำหลายคนเดินไปเดินมาอยู่หน้าบ้าน บางคนนั่งอยู่ตามจุดต่างๆรอบบ้าน
ใจดวงน้อยของหญิงสาวเต้นรัวอย่างห้ามเอาไว้ไม่อยู่ มือบางล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง กดถ่ายภาพชายเหล่านั้น
ทุกๆการเคลื่อนไหวของหญิงสาวมีลูกน้องของพายุนั่งมองผ่านกล้องวงจรปิดอยู่ สถานที่เดียวที่เธอรอดพ้นจากสายตาของคนที่คอยเฝ้าดูเธออยู่คือในห้องนอนของเธอเท่านั้น
“ ป้าค่ะ คนพวกนั้นมากันทำไมเยอะแยะค่ะ ” หญิงสาวเดินมาถามป้าหัวหน้าแม่บ้านในห้องครัวที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมอาหารเช้าให้เจ้านาย
“ บอดี้การ์ดนะ ดีแล้วแหละมีการ์ดเยอะๆอยู่ในบ้าน เราจะได้นอนหลับสบายไม่ต้องกลัวเรื่องความปลอยภัยไม่ต้องกลัวว่าโจรจะขึ้นบ้าน ” ป้าแม่บ้านที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็พูดออกไปตามความรู้สึกของตัวเอง
“ ออ ค่ะ ” ปิ่นได้แต่คิดหงุดหงิ
