ตกดึกขณะที่พายุกำลังเก็บข้าวของๆลูกๆ บนห้องนอน เด็กแฝดทั้ง 3 ก็กำลังนั่งเล่นอยู่ข้างๆผู้เป็นพ่อ ส่วนคุณแม่คนสวยก็กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ขณะนั้นเอง…
ป้อ !! เสียงลูกสาวที่น่ารักเอ่ยเรียกพ่อขึ้นพร้อมส่งชุดตุ๊กตาไปให้ผู้เป็นพ่อ
ขวับ !!!
พายุที่ได้ยินลูกเรียกก็หันขวับไปมองยังลูกสาวทันที คิ้วคมขมวดเข้าหากัน
“ กูคิดมากจนหูฝาดเหรอว่ะ !! ” พายุพึมพำคนเดียวเบาๆ
“ ป้อ !! “ เป็นอีกครั้งที่ลูกสาวเอ่ยเรียกผู้เป็นพ่อขึ้น ใบหน้าหล่อหันไปมองยังลูกสาวอีกครั้ง
“ อะไรนะครับลูก ? “ พายุเลิกคิ้วถามลูกสาวออกไปใจแกร่งเต้นรัวราวกับกล้องชุดเขาว่าเขาไม่ได้หูฝาดแล้วแน่ๆ
” ป้อ ป้อ พ่อ !!! “ เด็กแฝดเรียก พ่อขึ้นมาพร้อมกันเป็นอคินหรือเพลิงที่เรียกว่า พ่อ ชัดสุด ใบหน้าหล่อฉายรอยยิ้มดีใจออกมา เขาดีใจสุดๆไปเลยในที่สุดลูกรักก็เรียกเขาว่า พ่อ ได้ซะที
ป้อ ! ป้อ ! พ่อ ! สามแฝดก็ยังนั่งเรียก พ่อ ซ้ำๆอยู่แบบน
