การที่ฉันเข้าไปในสวนแกเพื่อจะซื้อผลไม้ ก็เพราะแกเป็นเพื่อนเก่ากับพ่อของฉัน ถึงแม้พ่อจะตายไปนานหลายปีแล้ว แต่ลุงเพลิงก็ยังใจดี เอาผลไม้มาฝากที่บ้านป้าเพ็ญเสมอ ฉันแอบคิดว่าลุงเพลิงอาจจะชอบป้าเพ็ญ แต่ป้าเพ็ญมีผู้ชายมาติดพันเยอะ เลยทำให้แกไม่กล้าจีบ
ฉันขี่มอเตอร์ไซค์เข้าไปจนเกือบถึงบ้านพักของแกตรงท้ายสวนหน้าภูเขา แต่รถดันน้ำมันหมดดับกลางทางเสียก่อน ก็เลยต้องจอดรถทิ้งไว้ใต้ต้นเงาะ
“โอ๊ยซวยชะมัด!! ฉันก็ไม่ทันดูด้วยสิว่าน้ำมันใกล้หมด เฮ้อ..สงสัยต้องเดินลัดสวนกลับบ้าน”
แต่ก่อนจะกลับบ้านก็ควรไปซื้อผลไม้จากลุงเพลิงเสียก่อน เลยเดินต่อไปที่บ้านพักของแกท่ามกลางสวนผลไม้ร่มรื่น พอถึงหน้าบ้านพักก็ชะเง้อชะแง้มองหาว่าแกอยู่ตรงไหน ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นแกยืนอยู่หลังบ้านพัก ซึ่งตรงนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่และโขดหินระเกะระกะ
“อ้อ...” ฉันรีบเดินไปหาแก แต่ไม่ทันจะร้องเรียก ฝีเท้าชะงักเสียก่อน เพราะดันได้ยินแ
