โรงพยาบาลประจำจังหวัด
โรงพยาบาลแห่งนี้อยู่ใกล้กับเหมืองมากที่สุด คนงานของเหมืองจึงรีบพาผู้เป็นนายมาส่งที่โรงพยาบาล เมฆินไม่รู้ว่าเขาหลับไปนานเท่าไร แต่เมื่อได้สติลืมตาขึ้นมา เสียงแรกที่ได้ยินก็คือ
“นายเหมืองคะ” เมรินเรียกคนบนเตียงด้วยความเป็นห่วง หลังจากเธอทราบข่าวจากหัวหน้างานว่าเมฆินเกิดอุบัติเหตุระหว่างทำงาน และต้องการให้เธอมาดูแลนายเหมือง เพราะตอนที่เขาหมดสติได้เรียกชื่อเมริน เธอนึกแปลกใจ คิดว่าเขาน่าจะละเมอเรียกชื่อแฟนสาวที่ชื่อญาดา ขาวีนคนนั้นมากกว่า
แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นเจ้านายคนที่ให้ที่อยู่ที่กินในเวลานี้ เมรินจึงขอติดรถคนงานไปโรงพยาบาลด้วย ไม่รู้เหตุใดเธอถึงต้องนึกเป็นห่วงเขาขนาดนี้ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเธอแม้แต่น้อย
“ริน” เมฆินค่อยๆ ลืมตาพร้อมกับจับศีรษะของตนเองที่ตอนนี้มีผ้าพันแผลอยู่ เขาพอจะเดาได้ว่าตอนนี้คงนอนอยู่ที่โรงพยาบาล
“เป็นไงบ้างคะ ดีขึ้นไหม คนงานบอกว่านายเหมือ
