เมรินเพิ่งมีโอกาสเข้ามาที่เหมือง ทำให้เธอแปลกตาไม่ไน้อย การทำเหมืองแบบนี้มีการเปิดหน้าดินไปเรื่อยๆ ขนเจอแร่ทองคำ จึงต้องใช้พื้นที่หลายพันไร่ บางช่วงอยู่ในระดับที่ลึก ส่วนหน้าเหมืองนั้นเปิดกว้าง ภายในเหมืองมีทั้งเครื่องมือขุดเจาะขนาดใหญ่ รถขุด รถขนแร่ คนงานในเหมืองเป็นผู้ชายทั้งหมด
เมรินเดินเข้ามาในเหมืองด้วยท่าทีเงอะงะ เธอไม่เคยเข้ามาในนี้มาก่อน เพราะรู้ว่าเป็นสถานที่ที่ผู้ชายทำงานกันอย่างหนัก และก็ไม่มีเหตุให้ต้องมา ครั้งนี้เธอต้องนำอาหารกลางวันมาให้เมฆิน ทำให้รู้เลยว่าต้นเหตุที่ทำให้ผิวของชายหนุ่มเป็นสีแทนจนเกือบเข้มเพราะที่นี่แดดร้อนจัด ไหนจะละอองฝุ่นต่างๆ อีก เมรินตั้งใจว่าจะรีบมารีบกลับ แต่จนถึงตอนนี้เธอก็ยังหาชายหนุ่มไม่เจอเลย
“มาหาใครเหรอครับคุณ” หนึ่งในคนงานเอ่ยทักเมรินเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเดินชะเง้อมองหาใคร ทั้งที่ปกติที่เหมืองไม่อนุญาตให้ผู้หญิงเข้ามา
“เอ่อ ฉันเป็นแม่ครัวของนายเ
