เมฆินพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือของเมรินเบาๆ เธอสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ยอมให้เขาจับมืออย่างว่าง่าย
“ขอบคุณพี่คินมากนะคะ ที่ทำตามสัญญา”
“ก็พี่บอกแล้วไงว่าพี่ทำได้ทุกอย่าง เพื่อรินกับ ละ… เอ่อ เพื่อพริกแกง” เกือบหลุดคำว่าลูกต่อหน้าพริกแกง แต่เขาก็ตั้งสติได้ทัน ไม่อย่างนั้น ถ้าเด็กน้อยได้ยินคงเอาแต่ถามจนกลายเป็นเรื่องใหญ่โตแน่
“สายแล้ว พี่คินรีบไปทำงานเถอะค่ะ” เมรินรีบเปลี่ยนเรื่องและบอกให้ชายหนุ่มรีบไปทำงานทันที
“จริงด้วยสิ รีบมาหาพี่นะพี่คิดถึง” เมฆินลุกออกจากเก้าอี้เดินไปหาเมรินที่นั่งอยู่ พร้อมกับก้มไปกระซิบข้างหูเมียรักเบาๆ จนหญิงสาวขนลุกซู่
“อาไปทำงานก่อนนะจ๊ะพริกแกง” เมฆินหันไปล่ำลาพริกแกงด้วยอีกคน
“อาคินสู้ๆ นะคะ”
พริกแกงยิ้มพร้อมชูสอองนิ้วให้กำลังใจเรียกรอยยิ้มให้ปรากฏบนใบหน้าคมเข้มได้กว้างขวางทีเดียว การได้ใช้ชีวิตกับสองแม่ลูกแบบนี้ทำให้เมฆินอิ่มเอมใจ นี่แหละชีวิตครอบครัวอบอุ่นท
