เลขาคนโปรดของท่านประธาน

ตอนที่4

ร่างกายที่อยู่ในเสื้อคลุมอาบน้ำหอมกรุ่นนั่งประหม่าอยู่บนขอบอ่างอาบน้ำ หญิงสาวอาบน้ำเสร็จได้สักพักแล้วแต่ยังไม่กล้าออกไปนั่งซื้อเวลาอยู่บนขอบอ่างมองเงาตัวเองที่สะท้อนกระจก

เส้นผมยาวสลวยถูกรวบขึ้นบนศีรษะใช้ที่หนีบผมรั้งไว้ด้านหลัง ดวงหน้าเฉิดฉันถูกปกคลุมด้วยแววหม่นหมอง หัวคิ้วขมวดครุ่นคิดแม้ในยามที่มองตัวเองในกระจกเงา

สิ่งที่ทำตอนนี้ถูกต้องแล้วหรือ รมิตาเฝ้าถามตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า

เหลือบตามองไปที่ประตูห้องน้ำแล้วก็ถอนหายใจ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“จะอยู่ในนั้นถึงเช้าเลยหรือไง”

เสียงเรียกจากภายนอกทำให้รมิตาตื่นตัว มองหันรีหันขวางละล้าละลังก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูออกไปด้วยหัวใจที่เต้นระรัว

แต่สิ่งที่น่าตกใจกว่านั้นคือร่างสูงใหญ่ที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ท่อนบนของเขาเปลือยเปล่าส่วนท่อนล่างมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันไว้รอบเอวเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่

“มานี่”

ฝ่ามือหนาตบปุบๆ ลงบนฟูกข้างๆ ตัว

รมิตาก้าวพาขาที่แข็งทื่อให้เดินไปนั่งตามตำแหน่งที่เขาต้องการ แม้จะข่มความกลัวแต่ดวงตาของรมิตาก็เบิกกว้างเมื่อเขาปลดผ้าขนหนูที่คลุมท่อนล่างออกโยนลงพื้นอย่างไม่ไยดี สายตาพลันมองเห็นส่วนนั้นของเขาพอดี

ตอนหลับยังใหญ่ขนาดนี้ แล้วถ้าตอนที่ตื่นตัวขึ้นมาจะขนาดใหญ่ขนาดไหน

มันจะสามารถเข้ามาในตัวของเธอได้จริงๆ เหรอ รมิตากลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ

“ไม่ต้องถึงกับกลืนน้ำลายหรอก เดี๋ยวเธอก็ได้เล่นกับมันแล้ว”

“ไม่ใช่…อ๊ะ”

ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรอีกมืออีกข้างของเขาเอื้อมมาปลดสายเสื้อคลุมของรมิตาเมื่อแหวกมันออกมาเรือนร่างที่ไร้อาภรณ์ถูกเปิดเผยให้เขาได้เห็น รมิตาเม้มปากเบนหน้าไปทางอื่นตอนนี้หัวใจเธอเต้นแรงมากราวกับว่ามันจะกระดอนออกมาอยู่ด้านนอก

เพียงไม่นานร่างเล็กก็สะดุ้งเฮือกเมื่อฝ่ามือใหญ่ทาบลงบนเนินอกอวบอิ่มกอบกุมคลึงเคล้าไปมา

“ใหญ่แล้วก็นุ่มมาก สู้มือดีจัง”

เขาเปลี่ยนมานวดคลึงอีกข้างพร้อมกับเลียริมฝีปากอย่างกระหาย นิ้วร้ายสะกิดที่ยอดเม็ดชมพูสดเบาๆ ราวกับกำลังหยอกเย้า

หญิงสาวทำได้เพียงครางในลำคอ สัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับกำลังก่อตัวขึ้น

ธรณ์ผลักเธอให้นอนทอดกายลงไปกับเตียงตามมาด้วยร่างสูงใหญ่ขึ้นคร่อมร่างเล็กนั้นเอาไว้ ใช้สองมือแหวกเสื้อคลุมออกกว้างจับมือทั้งสองของรมิตาขึ้นไปรวบไว้ที่เหนือศีรษะแล้วก้มลงไปดูดดื่มยอดเต้าอวบสีสวยที่กำลังชูชันบดเคล้าด้วยปากและลิ้น

“อ่า…”

ดวงหน้างามส่ายเริดเมื่อเขาตวัดลิ้นระรัวบนยอดเม็ดทับทิม รมิตาแอ่นอกขึ้นอย่างไม่รู้ตัวเมื่อความสยิววิ่งซ่านลงไปรวมกันอยู่ที่ตรงกลางของสองขา

คนมากประสบการณ์รู้ว่าส่วนไหนเป็นจุดไวต่อสัมผัส เขาสลับดูดดื่มกินนมจากเต้าหวานไปมาจนเม็ดยอดแข็งวาววับเต็มไปด้วยน้ำลาย

ร่างบอบบางบิดเร้าด้วยความวาบหวามรู้สึกร้อนวูบวาบที่ท้องน้อยอย่างประหลาดสองขาบดเบียดเข้าหากันระบายความทรมานที่หาสาเหตุไม่ได้

มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนลงมาแหวกเสื้อคลุมแสนเกะกะนั่นออกอีกครั้งรอบนี้ดึงมันออกจากตัวเธอทั้งหมดแล้วโยนทิ้งตามผ้าขนหนูของเขาไปที่ปลายเตียง

เขาหลุบตามองร่างเปลืองอันงดงามตรงหน้าแล้วบดเบียดริมฝีปากของเธอย่างบ้าคลั่ง แทรกลิ้นเข้าไปควานหาความหวานดูดดึงลิ้นเล็กที่พยายามหลบหนีแต่ไม่พ้นจำยอมให้เขาได้ค้นหาความหวานภายในปาก

ริมฝีปากของเขาดูดดื่มริมฝีปากของเธอสลับกับดุนดันหยอกเอินด้วยจูบที่ล้ำลึกจนใจแทบขาดทำให้เธอส่งเสียงครางในลำคอ

“อ๊า…”

นานกว่านี้คงขาดใจตาย ตากลมมองค้อนคนที่ขึ้นคร่อมเธออยู่

นอกจากเขาจะไม่สะทกสะท้านแล้วยังออกคำสั่งสุดห่าม…จนหัวใจคนฟังหล่นตุบ

“อ้าขา”

เมื่อเธอไม่ทำเขาก็เป็นฝ่ายชันขาทั้งสองข้างของเธอขึ้นแล้วจับมันแยกออก รมิตารีบเอามือมาเป็นส่วนนั้นของเธอไว้เป็นพัลวัน

“อย่า…ฉันอาย”

เธอบอกด้วยใบหน้าที่แดงซ่านไปถึงใบหู

“หรือว่าเธอยัง…ไม่เคย?”

คำตอบของคนที่เบนหน้าไปด้านข้างคือพยักหน้าช้าๆ พร้อมกับขบริมฝีปากล่างเอาไว้

“งั้นก็มาทำให้เคย…”

เขาไม่ใช่คนดีพอที่จะปล่อยเหยื่อให้หลุดมือ

รมิตาไม่ทันสังเกตดวงตาสีนิลลุ่มลึกเกินหยั่งถึงของเขาเปล่งประกาย

มือหนาข้างหนึ่งจับขาเรียวแยกออกเผยให้เห็นกลีบดอกไม้งามที่ปิดสนิทขณะที่รมิตากำลังเอามือมาปิดอีกรอบ แต่ก็ต้องหยุดไว้เพราะถูกสายตาคมตวัดมอง

“แฉะขนาดนี้เชียว”

รมิตาแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีด้วยความอาย เขาพูดด้วยน้ำเสียงปกติใบหน้าเย็นชาไม่ต่างจากเดิมนักแต่แววตาของเขาลุกวาวเต็มไปด้วยเปลวไฟปรารถนา

เขามองนิ้วมือตัวเองที่จมหายเข้าไปในแอ่งน้ำหวานเพียงแค่ใช้นิ้วสอดเข้าไปในช่องที่ปิดสนิทน้ำหวานมากมายก็ค่อยๆ เอ่อล้นออกมา

ชายหนุ่มกลืนน้ำลายด้วยความกระหายอยากจะส่งตัวตนเข้าไปแทนนิ้วมือที่กำลังถูกโอบรัดจากด้านใน

“อื้อ”

“ผ่อนคลายไม่อย่างนั้นเธอจะเจ็บ”

เพราะขนาดของเขาใหญ่กว่านิ้วมือหลายเท่านักเขาจึงต้องช่วยให้เธอผ่อนคลายอาการเกร็งที่กำลังเป็นอยู่ นิ้วมือที่สอดเข้าไปเริ่มขยับเข้าออกช้าๆ นิ้วโป้งบดบี้เบาๆ ที่ติ่งกลางเคล้าคลึงวนไปมาช้าๆ รับจังหวะกับนิ้วที่ขยับ

ธรณ์ยกยิ้มเมื่อเธอเริ่มผ่อนคลายจากที่ด้านในบีบรัดแน่นเริ่มตอดรับกับนิ้วที่แหยงเข้าไป

“อ๊าาาา”

จู่ๆ รมิตาก็รู้สึกเหมือนโดนไฟซ็อต นิ้วมือทั้งสองข้างบิดเกร็งปลายเท้าจิกบีบเข้าหากันแน่นส่วนเอวเหมือนกำลังลอยขึ้นแต่ถูกจับไว้ด้วยฝ่ามือใหญ่

ในลำคอส่งเสียงประหลาดร่างกายเบาหวิวราวกับกำลังล่องลอยอยู่บนปุยนุ่น การถูกลิ้นที่อุ่นและนุ่มเลียตรงส่วนอ่อนไหวมันรู้สึกอย่างนี้นี่เอง รมิตาได้สัมผัสมันแล้วเมื่อเขาเปลี่ยนนิ้วมือเป็นลิ้นอุ่นๆ ไม่เคยคิดว่ามันจะเสียวซ่านสุขสมได้ขนาด

“อ๊า…”

เสียงที่ปล่อยออกไปช่างน่าอายยิ่งนัก แต่แปลกที่มือของรมิตาไม่ได้ผลักไสใบหน้าหล่อคมออกจากหว่างขาแต่กลับกดศีรษะเขาให้แนบแน่นกับส่วนอ่อนไหว

ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียกลางติ่งเนื้อไล่วนไปรอบๆ ปลุกเร้าอารมณ์กระสันรัญจวนจนไม่สามารถพูดออกมาเป็นภาษา ได้แต่ส่งเสียงครางกระเส่าออกมาระบายความเสียวซ่านที่เขามองให้ ลิ้นใหญ่เปียกฉ่ำเลียลากผ่านส่วนกลางสองกลีบแยกออกจากกันเผยให้เห็นช่องทางสีชมพูสดที่เปียกชื้นไปด้วยน้ำหวาน

รมิตาสะดุ้งตัวเมื่อเขาส่งนิ้วเข้าในตัวเธออีกครั้ง รอบนี้ไม่ใช่แค่นิ้วเดียวแต่เพิ่มเป็นสองนิ้วตามด้วยลิ้นร้อนที่ร้ายกาจ สองนิ้วที่จมเข้าไปในแอ่งน้ำก็ร้ายไม่แพ้กันเมื่อเขางอนิ้วขึ้นมาชนกับผนังด้านบนที่เป็นจุดไวต่อการสัมผัสแล้วเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นพร้อมกับลิ้นอุ่นๆ ที่คอยกระตุ้นอยู่ตรงกลาง

“อ๊า…”

ร่างบางสั่นสะท้านไปทั้งร่างก่อนจะหวีดร้องออกมาเมื่อนิ้วร้ายละเลงเข้าไปในดอกไม้งามจนความเสียวพุ่งทะยานถึงจุดสูงสุด

เธอเสร็จสมครั้งแรกโดยฝีมือของผู้อื่น…

เขาถอนมือออกมาจากแอ่งน้ำหวานยกนิ้วร้ายทั้งสองที่เคลือบน้ำหวานมากมายขึ้นมาก่อนจะใช้ลิ้นแตะเบาๆ ที่ปลายนิ้ว

“หวาน…”

เขาพูดด้วยใบหน้าเย็นชา แต่รมิตาสังเกตเห็นมุมปากที่ยกยิ้ม

เขาคือผู้ชายที่ร้ายกาจที่สุดที่เธอเคยเจอมาทั้งชีวต