ปัง!
รมิตาปิดประตูห้องนอนทันทีที่เข้ามาในคอนโด ร่างเล็กประคองร่างซวนเซของตัวเองหยิบเอากระเป๋าเดินทางออกมา มาด้วยความทุลักทุเล
“ทำอะไร” เสียงเข้มขรึมดัง ตามมาด้วยร่างของชายหนุ่มที่เดินตามเข้ามา
รมิตายังคงเงียบตั้งหน้าตั้งตายัดเสื้อผ้าบางส่วนของตัวเองลงกระเป๋าแบบลวกๆ
“ฉันถามว่าทำอะไร!” เขากระชากแขนมิตาเพื่อเอาคำตอบ
แต่คำตอบที่รมิตามีให้มีเพียงความเงียบเท่านั้น
“เธอกำลังทำให้ฉันหมดความอดทนนะมิตา” น้ำเสียงทุ้มต่ำเจือแววตักเตือน
“เหรอคะ แต่มิตาหมดความอดทนกับคุณแล้ว ปล่อย!”
หญิงสาวยืนจ้องหน้าเขาอย่างไม่ยอมแพ้เช่นเดียวกัน
“อยากไปจากฉันมากขนาดนั้น?”
“ใช่ ฉันพอแล้ว ฉันเบื่อกับการที่ต้องคอยถ่างขาเอาใจคุณแล้ว พอใจหรือยัง”
“ถ่างขาให้ฉันมันไม่ดียังไง เธอก็ชอบนี่ตอนที่ฉันเลียเวลาที่ฉันเสียบเข้าไปนะ” ใบหน้าคมคายแสยะยิ้ม
“หยาบคาย”
“หึ ทำไมของฉันมันไม่ถึงใจ หรือเกิดติดใจไอ้หน้าอ่อนนั้นขึ้นมา ไ
