“อืม ดีแล้วที่คุณไม่ได้สนใจอะไรมันมาก ไม่งั้นสวยแน่ แล้วทีหลังอย่าคิดคุยกับคนอื่นอีก เพราะผมไม่ใจดีให้อภัยคุณได้บ่อยๆหรอกนะ” ศิลาพูดออกไปก็เอาโทรศัพท์ของเรวดีคืนเธอไปพร้อมกับมองสบตากับเธออย่างจดจ้อง
“ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะคุยกับเขาไหมล่ะคุณ ตอนแรกฉันแค่จะเอาเขามาประชดเพื่อแก้แค้นคุณเท่านั้น ฉันไม่คิดว่าเขาจะจริงจังกับฉันขนาดนั้นสักหน่อย ฉันก็กลับตัวกลับใจมาเป็นเมียที่น่ารักของคุณแล้วไงคะ เพราะฉะนั้นอย่างอนเลยนะคะ” เรวดีพูดออกไปก็เข้าไปกอดเขาแบบออดอ้อน เพราะเธอน่ะผิดเต็มๆเลยดังนั้นเธอก็ต้องใช้ลูกอ้อนเอาใจเขาหน่อย
“ไม่…ผมยังงอนอยู่…เมียไปแอบคุยกับผู้ชายนะคุณ คุณจะให้ผมหายงอนง่ายๆเลยเนี่ยนะ ไม่มีทาง” ศิลาก็ไปก็ถอนตัวออกมาจากอ้อมกอดของเธอแล้วเอามือมากอดอกมองเธอแบบไม่ยอม คอยดูนะเขาจะให้เธอง้อเขาให้เข็ดเลย
“ใจร้ายจัง งั้นก็บอกมาเลยค่ะว่าเรย์ต้องทำยังไงคุณถึงจะหายงอน อ่อ ไม่เอาเยเย้กันนะ เอาอย่าง
