“ถ้าคุณจะห่วงมันจนไม่สนใจความรู้สึกของเอมแบบนี้ ก็เชิญคุณเสวยสุขกับมันให้เต็มที่ก็แล้วกัน แล้ววันหนึ่งคุณจะเสียใจที่เลือกมัน” เอมิกาพูดไปก็สะบัดมือของศิลาออก แล้วเธอก็เดินร้องไห้ออกไปอย่างทนไม่ไหว เพราะศิลาปกป้องผู้หญิงคนนั้นแบบไม่ลืมหูลืมตา ถึงขั้นจะตัดความสัมพันธ์กับเธอจริงจัง แล้วสักวันเขาจะต้องเสียใจที่เลือกมัน
“เอม….เดี๋ยวก่อนเอม รอเราด้วย … ไอ้ศิลา แกนี่มันใจร้ายเกินไปแล้วนะโว้ย” วริศเอ่ยเรียกเพื่อนสาวไปอย่างเป็นห่วง แล้วเขาก็หันมาบ่นกับศิลาอย่างอดไม่ได้
“ใจร้ายตอนนี้ก็ดีกว่ายื้อให้เอมทนเจ็บต่อไป เพราะสำหรับฉันยังไงเขาก็ไม่ใช่คนที่ฉันอยากจะใช้ชีวิตด้วยอยู่ดี แกตามไปดูเอมหน่อยก็แล้วกัน ฉันจะกลับแล้ว” ศิลาพูดบอกไปเพราะเขาคิดว่าเขาทำแบบนี้น่ะมันถูกต้องแล้ว
“เออๆ ไว้เจอกันว่ะ” วริศพูดไปก็รีบเดินตามเอมิกาออกไปทันที เพราะเอมิกาเล่นเดินไปแบบไม่รีรอเขาเลยสักนิด
“ขอบคุณวรางค์กับคุณทนายด้ว
