ผ่านไปไม่นานเรวดีก็ไปอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดนอนแบบมิดชิดออกมา เธอก็เห็นศิลานั้นกำลังเตรียมอาหารใส่โต๊ะอยู่ เธอก็มองแล้วยิ้มออกมาเพราะทีแรกเธอก็คิดว่าเธอจะมาเป็นทาสรับใช้เขาซะอีก แต่เขากลับแบ่งเบาภาระเธอทุกอย่างที่เขาทำได้ โดยที่เขานั้นไม่ได้ถือตัวหรือให้เธอเป็นคนทำเพียงอย่างเดียว
“ออกมาแล้วเหรอคุณ อาหารที่คุณสั่งกำลังมาพอดีเลย มาสิ” ศิลาพูดออกไปขณะที่เขานั้นกำลังเตรียมจานและถ้วยมาใส่อาหารที่เรวดีสั่งมา
“งั้นเดี๋ยวฉันช่วยเอาใส่จานเอง ดูสิ ส้มตำแซ่บๆหอมชื่นใจจริงๆ” เรวดีเข้าไปหยิบถุงส้มตาเปิดดูแล้วกลิ่นปลาร้าหอมๆมันก็เข้าจมูกของเธอ จนเธอนั้นน้ำลายไหลเลยทีเดียว เธอก็ค่อยๆเทใส่จานอย่างชอบใจ เพราะมันคือของโปรดที่เธอชอบทานที่สุด
“อื้อ…หอมตรงไหนกันคุณ เหม็นจะตายไป คุณแน่ใจนะว่ามันกินได้น่ะ” ศิลาที่ยืนอยู่ข้างๆเธอก็รีบขยับตัวออกห่างจากเรวดี แล้วเขาก็มองเธอเทส้มตำใส่จานด้วยสีหน้าฟินๆอย่างนั้น กลิ่นแ
