บทที่ 26
“แคลร์...คุณยังเจ็บแผลมากมั้ย?”
แมทธิวกระซิบถามเสียงหอบพร่า คาริสมาสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกปั่นป่วน หญิงสาวส่ายหน้าเบา ๆ
“เล็กน้อยค่ะ”
“แต่เมื่อกี๊นี้”
“คุณรัดฉันแน่นเกินไป”
“ถ้าอย่างนั้นผมจะเริ่มใหม่...แค่เบา ๆ เท่านั้น ที่รัก”
แมทธิวผละจากหญิงสาวและยืนตรงหน้าเธอ คาริสมาเอนหลังไปบนเก้าอี้หวายที่รองด้วยเบาะนุ่มบาง ร่างกลมกลึงในชุดกระโปรงผ้าชีฟองเนื้อบางจับจ้องอยู่ที่ร่างสูงใหญ่ แมทธิวค่อย ๆ เปลื้องผ้าของเขาออกทีละชิ้น เริ่มจากเสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็ค ตามด้วยบ๊อกเซอร์ กระทั่งเขาเปลือยเปล่า อวดความกำยำแข็งแกร่งบนเรือนร่างที่ปราศจากอาภรณ์ใด ๆ
“รู้มั้ยแคลร์ว่าผมคิดอะไร?”
เขากล่าวขณะย่อตัวลงนั่งตรงหน้าหญิงสาว จับเข่าของเธอไว้ก่อนเลื่อนไล้มือไปบนต้นขาพร้อมรั้งชายกระโปรงสีหวานของเธอขึ้นไปด้วย
“คุณคิดอะไรคะ?”
“ผมคิดถึงวันแรกที่ได้เจอคุณ”
กระซิบพลางก้มลงจูบบนเข่ากลมกลึงและ
