“ก็ได้...แค่นวด ๆ ไม่ได้มีอะไรหนักหนาหรอกนะ งานแบบนี้ฉันก็ทำได้...ว่าแต่ว่าถ้าฉันทำให้นายหัวพอใจจะมีอะไรให้ฉันเป็นสิ่งตอบแทนหรือเปล่า”
“ฉันจะให้เธอติดต่อกลับไปที่บ้านได้ พอใจมั้ย หรือว่าอยากไปเที่ยวในเมือง ฉันจะให้นายเลิศพาไป แต่ถ้าทำให้ฉันไม่ถูกใจอีกล่ะก็คราวนี้ฉันจะทำโทษหนักเลยเข้าใจไหม...คืนนี้ผมจะรอที่ห้อง ตอนสี่ทุ่ม ถ้ามาช้าล่ะก็ยาวแน่”
พอสั่งการเสร็จก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน ทำเหมือนไม่สนใจปล่อยให้ชนิดานั่งหน้าง้ำอยู่คนเดียว นี่หล่อนต้องทนกับคนอารมณ์แปรปรวนอย่างนายหัวเหมราชไปอีกนานแค่ไหน แม่นะแม่...ทำหนี้ไว้กลายเป็นหล่อนต้องมาตามรับผิดชอบ ไม่คุ้มกันเลยจริงๆ
พอถึงเวลาชนิดาก็ไปหานายหัวตามที่เขาสั่งไว้ หล่อนยังสวมเสื้อคอกระเช้าและนุ่งผ้าถุงเพราะไม่มีเสื้อผ้าแบบอื่นให้สวมใส่นอกจากเสื้อและผ้านุ่งของคนแก่ที่นายเลิศหามาให้ นึกเจ็บใจและอยากจะเอาคืนนายหัวคนเหี้ยมซะให้เข็ด แต่เมื่อไปถึงห้องของ
