เพลิง อัคนี จับคนสวยให้ขึ้นมานั่งคร่อมตัวเอง สายตาคมมองสบตากับคนน้องที่มองมาที่ตัวเองด้วยสีหน้าไร้เดียงสา
ลินก็ยังเป็นลิน สี่ปีที่แล้วไร้เดียงสากับเรื่องบนเตียงยังไง วันนี้ก็ยังเหมือนเดิม
“ถอด” เสียงเข้มเอ่ยสั่ง
“ลินไม่ใช่ลูกน้องคุณแล้ว”
ลืมไปสนิท..เมื่อก่อนเรียกลินขึ้นมานอนด้วยทีไร จะสั่งอะไรก็สั่งได้ สั่งให้ถอด สั่งให้คลาน สั่งให้อม..สั่งอะไรก็ทำ
แต่ตอนนี้ไม่ใช่
“แต่ลินทำให้ได้” เสียงหวานเอ่ยต่อ..พลางใช้มือปลดเสื้อเชิ้ตที่ใส่ค่อยๆ ถอดโยนออกไป เผยอกอวบที่มีบราลูกไม้ปิดบังไว้ ก่อนจะมาจัดการกับกางเกงตัวสวยทิ้งไปตาม ๆ กัน และเหลือไว้เพียงชั้นในที่ปิดส่วนนั้นไว้
ลินสวย
สวยเหมือนเดิม
“อยากสั่งให้ลินทำอะไรอีก”
“ฉันสั่งหนูได้อีกเหรอ”
“คุณช่วยลินมามาก ให้งานลิน ลินหมดหนี้เพราะคุณ จะถือว่าตอบแทนบุญคุณ”
“ใครเขาตอบแทนบุญคุณด้วยการให้เอา”
“เพราะคุณเพลิงมีทุกอย่างแล้ว ลินตอบแทนอย่างอื่น
