“คุณอาไฟฟฟฟ” เด็กน้อยในสระด้านหลังคฤหาสน์หลังใหญ่ มีคุณพ่อคอยประคองให้ว่ายน้ำ ตะโกนเรียกอาไฟเสียงดังลั่นทันทีที่เห็นอาไฟเดินเข้ามาหา
“ไม่คิดจะแวะปลุกอาเลย น้อยใจนะเนี่ย”
“ก็น้องม่ายรู้ คุณพ่อพามาหาคุณทวดแล้วให้น้องเล่นน้ำเลย น้องขอโทษนะคับอาไฟ”
“พูดเล่นครับ ลูกหมาหงอยเลย” เพราะแค่พูดเล่นก็ทำหลานชายหงอยลงในทันที..อาไฟเดินลงมาในสระ รับหลานไปอุ้มไว้แทนพี่ชาย ก่อนจะมองไปหาลินที่กำลังนั่งคุยอยู่กับคุณทวดทั้งสี่คนตรงที่นั่งริมสระ “น่ารัก นิสัยดี”
“อะไรของมึง” เพลิงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง..
“ลิน น่ารัก เลี้ยงลูกก็ดี เข้ากับที่บ้านได้ ดูคุยกับคนแก่อายุรวมกันเกือบครึ่งพันสนุกเชียว”
“เสือกอะไร”
“มึงใจเย็นเพลิง กูไม่ม่อเมียพี่หรอก ไอ้ควาย”
“ไอควายอะไรคับ” พูดด่าพี่ชายแต่เด็กน้อยที่ได้ยินกลับสงสัย เงยหน้าถามอาไฟที่อุ้มตัวเองไว้..
“ไม่เอาไม่พูดครับ คำแบบนี้มีแค่ผู้ใหญ่ที่นิสัยไม่ดีพูด”
