“อาจะทำแรงแล้วนะครับ… ขยับช้าๆ มันทรมาน”
หลังจากขยับสะโพกเนิบนาบอยู่นาน จึงเปลี่ยนจังหวะไปสู่การกระเด้าหน่วงหนักตามอารมณ์เสียวกระสันที่กำลังพลุ่งโพลงราวกับเปลวไฟ
“โอ้ว… ของหนูตอดดีจัง”
เถื่อนทิศกดท่อนเอ็นมิดแท่ง แรงขมิบรัดของลูกแก้วทำให้เขาปวดร้าวไปทั้งดุ้น รูเนื้ออุ่นโอบรัดดุ้นจรวดจนปวดหน่วง จำต้องแช่อาวุธนิ่งไว้ชั่วขณะ เพื่อผ่อนความเสียวซ่านทรมาน ก่อนจะชักขีปนาวุธออกมาครึ่งดุ้น แล้วดันพรวดเข้าใส่อีกครั้ง รุนแรงจนน้ำเสียวของหญิงสาวสาดสวนออกมาตามแรงกระแทก
อั่ก…
เสียงอวัยวะเพศต่างรูปทรงกระแทกเข้าหากันสนั่น หลังจากความเจ็บแปลบน้อยๆ ผ่านพ้นไปแล้ว จากนี้จึงมีแต่เนื้อกับเนื้อ กำลังเสียดสีเข้าด้วยกันเป็นจังหวะ
“เสียวเหลือเกินอาเถื่อนขา”
เสียวอะไรเช่นนี้ มันอะไรเช่นนี้ ลูกแก้วนึกย้อนไปถึงตอนที่เห็นมาลัยโดยแก่นกายดุ้นเดียวกันนี้กระแทก ตอนนี้ได้รู้ซึ้งด้วยตัวเองแล้ว… ว่าเหตุใดมาลัยจึงร้อ
