เขาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง
“ตรงนี้เนี่ยนะคะ?”
เธอถามด้วยความฉงน
“เชื่ออาสิหนูจ๋า... อารับรองว่าจะไม่มีใครมาเห็นอย่างแน่นอน วันนี้เป็นวันหยุด คนงานพากันพักผ่อนอยู่ในเรือนพัก เวลาพักผ่อนไม่มีคนงานมายุ่มย่ามแถวนี้หรอก”
เขาบอกให้ร่างบอบบางในอ้อมแขนคลายกังวล จากนั้นก็รวบไหล่ทั้งสองข้าง หมุนตัวเธอให้กลับมาเผชิญหน้ากับเขาตรงๆ ตาจ้องตา ความรู้สึกภายในใจหลั่งไหลออกมาอย่างเปิดเผย
แผงอกแกร่งของเขาเบียดเข้ากับเนินอกอวบใหญ่ของหญิงสาวอย่างจงใจปลุกเร้า ตอนนั้นเธอไม่ได้สวมชั้นใน ปลายถันที่ดุนดันอยู่ภายใต้เสื้อของฟ้าใสเสียดสีกับอกของนายหัวจนเขารับรู้ได้ว่าหัวใจของเธอกำลังเต้นแรงราวจะทะลุออกมาจากอก
“ฟ้าหอมเหลือเกิน”
คุณอาเริ่มจูบไซ้ ตลอดหลายเดือนมานี้หญิงสาวทำให้เขาติดกลิ่นกายของเธอจนโงหัวไม่ขึ้น
ฟ้าใสหลับตาปี๋ แต่ก็เงยหน้าอย่างมีจริตมารยา ยอมให้จมูกโด่งเป็นสันของสามีซุกไซ้ไปตามซอกคอขาว
