เมื่อครบหนึ่งเดือน ตามกำหนดเวลาที่ฟ้าใสจะต้องอยู่ที่สวนปาล์มของนายหัว
“คุณอาอย่าส่งฟ้ากลับบ้านนะคะ”
หญิงสาวถามเมื่อเจอหน้าเจ้าของสวนปาล์มในเช้าวันหนึ่ง
“แต่มันครบกำหนดเวลาที่พ่อของฟ้าสั่งเอาไว้”
นายหัวตอบด้วยสีหน้าหนักใจ
“ไม่กลับนะคะ... ยังไงฟ้าก็ไม่กลับ ฟ้าอยากอยู่กับคุณอาตลอดไป”
หญิงสาวออกอาการดื้อดึงขั้นมาทันที เธอตรงรี่เข้ากอดร่างสูงใหญ่โดยไม่เกรงกลัวว่าใครจะมาเห็น
“อย่าเป็นคนดื้อดึงแบบนี้สิจ๊ะคนดีของอา”
เขาโอบกอดเธอด้วยความรักและลุ่มหลงไม่ต่างกัน
“คุณอาไม่รักฟ้าหรือคะ”
ฟ้าใสทำหน้าออดอ้อน
“รักสิจ๊ะ... ถ้าเลือกได้อาไม่อยากให้ฟ้าไปไหนทั้งนั้น อยากให้หนูอยู่กับอาตลอดไป ตอนนี้อาคงต้องทำอะไรสักอย่าง... ”
นายหัวพูดคล้ายรำพึง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยอาการครุ่นคิด ด้วยรู้ว่าตัวเองคงทรมานใจไม่น้อย ถ้าจะต้องแยกกับสาวน้อยคนนี้ ด้วยความรักและความผูกพันในทุกวันนี้ได้พัฒนาขึ้นอีกหลายเท่าท
