มือใหญ่ของคุณอาโอบรั้งสะโพกกลมเกลี้ยงของเธอ ดึงร่างน้อยๆ ให้ขยับมานอนหงาย ชันเข่าทั้งสองข้างเอาไว้กับขอบด้านหนึ่งของแคร่ไม้
“ขออาดูชัดๆ”
ร่างสูงใหญ่ย่อลงนั่งคุกเข่ากับพื้น วางฝ่ามือลงบนเข่ากลมกลึงทั้งสองของฟ้าใส พร้อมกับดันขึ้นไปขนานแนบเอาไว้กับลำตัว
ในท่วงท่านั้นเองที่ทำให้ความเป็นหญิงของเธอแบะอ้าออกมาอวดความอวบอัดชัดเจนเต็มสองตาของคุณอาที่จ้องจนตาแทบถลนออกมาจากเบ้า
“โอ้โห... ฟ้าน่ากินเหลือเกิน”
นายหัวปากคอสั่นไปหมดแล้ว สายตายังไม่ละจากง่ามขาแบะอ้าอวดกลีบมาลีสีชมพูสดสวย ยั่วยวนจนภมรอย่างนายหัวรีบเกลือกใบหน้าครึ้มเคราลงไปเกลือกกลั้วเกสรแสนหวาน ซุกไซ้เสียงดังฟืดฟาดด้วยความโหยหา
“ฟ้าหอมเหลือเกิน... อาไม่เคยเจอะเจออะไรสวยแบบนี้ อาไม่เกรงใจละนะ”
เขาจูบฟัดแรงๆ อยู่หลายครั้ง ทำเอาสาวน้อยสะดุ้งเฮือกครั้งแล้วครั้งเล่า เนื้อตัวของเธอบิดเร่าทรมาน มือเรียวขยุ้มขยำอยู่กับศีรษะของคุณอาที่เอาแต
