“คลุมไว้นะคะ อากาศช่วงนี้เย็นลงเรื่อย ๆ แล้ว”
หญิงสาวพูดพร้อมกับที่เอาผ้าคลุมสีฟ้าสวยผืนโปรดของหญิงชราคลุมให้อีกฝ่ายด้วยกริยาอ่อนโยน มือเหี่ยวย่นของ ‘เทเรน่า แฮมิลตัน’ วางลงบนมือหลังมือของหญิงสาว
“ขอบใจนะ ฉันดีใจที่หนูมาที่นี่นะมูนนี่”
“หนูก็ดีใจที่ได้มาดูแลคุณค่า ขอบคุณคุณด้วยนะคะที่ไม่รังเกียจคนท้องอย่างหนู”
หญิงสาวพูดพลางส่งยิ้มอ่อนหวานให้แก่มิสซิสแฮมิลตัน ตอนนี้อายุครรภ์ของหล่อนราวหกเดือนแล้ว นิศามาศอยู่ในชุดคลุมสีฟ้าอ่อน ๆ หล่อนดูสวยเปล่งปลั่งมากกว่าเดินเสียด้วยซ้ำ และดูมีน้ำมีนวลขึ้นและครรภ์ของหล่อนก็โตมากกว่าปกติ ซึ่งผลจากการอัลตร้าซาวด์ทำให้หล่อนรับรู้ว่าหล่อนได้ลูกฝาแฝด แต่หญิงสาวไม่ได้ขอหมอดูเพศของลูกเพราะอยากจะลุ้นเอาในตอนที่คลอดทั้งคู่ออกมา และคนที่ดีใจกรี๊ดกร๊าดว่าหล่อนมีลูกแฝดนั้นไม่ใช่ใครเลย แต่เป็นชิดหทัยนี่แหละที่เห่อออกนอกหน้ามากกว่าใคร
“ฉันจะรังเกียจได้อย่างไร อีกอย
