“กลับเถอะครับ คราวนี้ดูเหมือนว่ามาดามจะป่วยหนักจริง ๆ ” เบนเกลี้ยกล่อม
นับสิบปีที่ทำงานกับจัสติน อัลวาเรซมาเขารู้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นเช่นไร จัสตินอาจร้ายกาจกับทุกคน ทว่าทุก ๆ คนย่อมมีจุดอ่อน และจัสตินก็ไม่อยู่ในข่ายยกเว้นนั้น เพราะจุดอ่อนของชายผู้หยิ่งทะนงก็คือครอบครัว จัสตินมักจะทำเหมือนชิงชังมารดาของเขาเสมอ เขาปากร้ายใส่นาง ทำเหมือนไม่ไยดีนางทว่าเขาก็ยังให้ความช่วยเหลือนางและตระกูลโบลตันเสมอ เห็นได้จากการที่ว่าเขาไม่จับจอร์แดนโยนออกไปนอกบริษัท ไล่ออก หรือแจ้งความจับข้อหายักยอกเงินบริษัท แถมยังจัดการพยานรู้เห็นอย่างนิศามาศไม่ให้แพร่งพรายความจริงเรื่องที่จอร์แดนขึ้นมาค้นห้องทำงานของตนเองแล้วขโมยเอกสารปลอมพวกนั้นไปอีกด้วย
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เชื่อได้อย่างไรว่าจัสตินไม่สนใจไยดีมารดาของเขาและตระกูลโบลตัน
ทว่าบางครั้งบาดแผลในหัวใจและความหยิ่งทะนงก็ทำให้ผู้ชายอายุสามสิบสามต่อต้านสิ่งที่ตัวเองต้อ
