ปิ่นมุกขยับตัวอย่างเมื่อยขบ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา นี่เธอกับเพลิงนอนยาวขนาดนี้เลยเหรอ แถมเจ้าบ่าวหมาดๆยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
"พี่เพลิงตื่นได้แล้วค่ะ ปิ่นหิวแล้ว"
ร่างสูงผงกหัวมองคนเป็นเมีย "หืม กี่โมงแล้ว"
"บ่ายโมงแล้วค่ะ"เพลิงพลิกตัว ลืมตาปรับแสงกับความสว่าง อยากนอนต่ออีกหน่อยแต่เมื่อหันเห็นเมียรักนั่งมองอยู่เลยจำใจต้องลุกขึ้น
"โทรสั่งเลย วันนี้เราจะไม่ออกจากห้องหอกันนะ"ปิ่นมุกยิ้ม ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าคนหื่นอย่างเขายังไม่อิ่มจากบทรักเมื่อคืน นี่ถ้าไม่เหนื่อยจากงานแต่ง คงรังแกเธอจนสลบไปเหมือนทุกที
"แล้วเพื่อนพี่ล่ะคะ กลับกันไปหรือยัง"มือหนาคว้าโทรศัพท์มาโทรออกหาคิณ
"พวกมึงกลับกันไปยัง"
(กลับแล้ว ไอ้เสือก็ออกมาพร้อมกู ไม่อยากรบกวนเวลาสวีทของมึง)
"สมที่เป็นเพื่อนรักกูกันจริงๆ"
(เบาๆหน่อยนะโว้ย!!! เมียท้องอยู่ ฮ่าฮ่า"
"สัด!!! แค่นี้แหละ"
เพลิงหันมายิ้มกรุ้มกริ่มกับเมียที่นั่งรอฟังค
