"ไอ้สัดเพลิงทิ้งพวกกูเฉย"คิณบ่นอุบเมื่อได้ข้อความจากเพลิงว่าเขากลับถึงคอนโดแล้ว
"มึงดูอาการมันไม่ออกเหรอว่ะ แม่ง!!!มันหลงน้องปิ่นสัดๆ แต่ยังบอกไม่รัก"
"ใครหลงใครกันเหรอ?"
เสียงหวานของบีน่าดังมาก่อนที่คิณและเสือจะหันไปมอง
"อ้าว...เธอมากับใครบีน่า"
"กับเพื่อนนะ ว่าแต่เพลิงไม่มาด้วยเหรอ"
ดวงตากลมโตหันมองโดยรอบโต๊ะวีไอพีเผื่อว่าคนที่เธออยากเจอจะอยู่แถวนี้
"มา แต่มันกลับไปแล้ว"
"ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยเจอเขาเลย"
คิณและเสือหันมามองหน้ากันเมื่อบีน่าพูดราวกับน้อยใจเพลิง
"ในฐานะเพื่อนกันนะบีน่า เธอเองก็เป็นผู้หญิงสวย อย่ามาจมปลักกับคนแบบไอ้เพลิงเลย ถ้ามันจะรักเธอนะ มันรักไปนานแล้ว ไม่ปล่อยเวลามาเป็นหกเจ็ดปีหรอก"
บีน่าเม้มปากแน่น สะกดกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหล ถึงจะทำใจมาบ้างแล้วแต่เอาจริงเธอยังแอบมีความหวังอยู่ทุกวันว่าเขาจะกลับมาหาเธอบ้าง
หลังจากวันนั้นที่เขาขู่เธอ บีน่าก็ไม่กล้าโทรไปหาเขาอีก เ
