"หนักชิบหาย ไอ้เสือรหัสประตูมันอะไรว่ะ"
คิณกับเสือที่แบกร่างเมามายของเพลิงมาถึงหน้าประตูคอนโด แต่เกิดปัญหาใหญ่คือคนเมาไม่มีสติพอที่จะบอกรหัสประตูห้อง
"สัสคิณ!!!กูจะไปรู้เหรอ ว่าแต่น้องปิ่นอยู่ไหมว่ะ ลองกดกริ่งดูกว่า"เสือลองกดกริ่งสามสี่ทีก็ไร้เสียงเปิดประตู
"น้องนอนอยู่หรือเปล่า ดึกแล้วนะ ไอ้เพลิง!!! รหัสประตูมึงอะไร"คนเมาที่เหลือสติเพียงน้อยนิดหรี่ตามองตรงหน้าประตูราวกับต้องการนึกว่ารหัสคืออะไร
"โทรศัพท์กูอยู่ไหน?"
"อะไรนี่มึงเมมไว้ในโทรศัพท์เหรอ ไอ้สัดเกรดเฉลี่ยสามกว่าแค่รหัสประตูจำไม่ได้"คิณยกมือเกาแกรกๆอย่างเหนื่อยใจ หันไปมองเพื่อนที่เมาแต่ยังพยายามเลื่อนโทรศัพท์ก่อนเอาแนบหู
"มึงก็นะไอ้คิณกวนตีนชิบหาย มันจะไปเมมไว้ในโทรศัพท์เพื่ออะไร มันโทรหาเมียมันหรือเปล่า"
"มาเปิดประตูหน่อย"เมื่อได้ยินเสียงงัวเงียจากปลายสาย คนเมาก็กรอกเสียงอู้อี้ไปทันที รอไม่เกินนาที ใบหน้าสวยก็โผล่มาหลังประต
