“ถ้าฝนหยุด”
“เอ๊ะ! คุณ”
“ฝนตกอยู่แบบนี้จะกลับได้ยังไงกัน คุณคิดบ้างสิ” เขาพูดอย่างหงุดหงิด ที่เธอทำท่าทางเหมือนรำคาญและเบื่อหน่ายที่จะอยู่กับเขา ต้องหาทางหนีเขาไปให้ได้
“ถ้าฝนหยุดตก ฉันขอร้องแล้วกัน” ฟ้าใสพูดอย่างจริงจัง
“ก็มันยังไม่หยุดนี่คุณ แล้วจะให้ผมทำยังไง ผมไม่ใช่เทวดานะ จะไปสั่งให้ฝนหยุดน่ะ” เขารวน รู้สึกไม่ชอบใจที่เธอทำท่าจะหนีอีกแล้ว
“ความจริงฝนก็ไม่ได้ตกแรงอะไรแล้ว ถ้าเราจะไปตอนนี้” เธอพยายามให้เหตุผลเขาอย่างใจเย็น
“อย่าพูดประโยคนี้อีก ผมไม่ชอบ” เทพประทานเดินหนี เมื่อเขายังไม่อยากกลับตอนนี้ จริงๆ ก็อยากหนีเรื่องที่มารดาบังคับ ทำไมชีวิตของเขาไม่อิสระเหมือนคนอื่น ทำไมต้องทำตามมารดาทุกอย่าง เขาเบื่อเต็มทีกับการเกิดเป็นลูกคนเดียว เป็นความหวังของพ่อแม่ เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วทำไมท่านจะต้องคาดหวังกับเขาด้วย เขาอยากทำตามความต้องการของตัวเองบ้าง
ฟ้าใสถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย เธอเ
