“คุณเทพประทานรักฟ้าใสเพื่อนของดิฉันจริงหรือเปล่าคะ”
คำถามของเกศราทำให้ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ไม่ใช่ว่าเทพประทานไม่แน่ใจหรือลังเลที่จะตอบ เพราะจำต้องคิดหนักเลยใช้เวลานาน แต่เขาเพียงแค่อึ้งกับคำถามจริงจังของคนที่ไม่ค่อยมีปากเสียงกับใครก็เท่านั้น เขายิ้มบางๆ ที่ริมฝีปาก แล้วเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาว น้ำเสียงแม้จะไม่ดังนัก แต่ชัดเจนในความรู้สึกของเกศรามากมายนัก
“ผมรักฟ้าใสมาก เท่ากับผู้ชายคนหนึ่งจะรักผู้หญิงคนหนึ่งได้ ผมอยากยกย่องเธอเป็นภรรยาและอยากดูแลเธอตลอดไป"
“ถ้าฟ้าได้ยินคงดีใจ ฉันได้ยินคุณพูดแบบนี้ก็รู้สึกมั่นใจในตัวคุณ ฉันจะบอกที่อยู่ของฟ้าให้คุณรู้ค่ะ” เกศรายิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้า
“คุณมั่นใจได้อย่างไรว่าผมพูดจริง” เทพประทานเองก็ไม่เชื่อว่าหญิงสาวตรงหน้าจะยอมบอกที่อยู่เขาง่ายๆ เพียงแค่เขาตอบออกไปเช่นนั้น
“สีหน้าของคุณ แววตาของคุณ น้ำเสียงของคุณหนักแน่นมั่นคง แม้ว่าดิฉันจะเป็น
