“แกพูดจริงเหรอฟ้า ไม่น่าเป็นไปได้” สามสาวมองหน้าเพื่อนรักที่กำลังเก็บข้าวของไม่กี่ชิ้นลงกระเป๋า
“จริงสิ คุณนิดาขอให้ฉันไปทำอาหารให้คุณเทพทาน”
“และต้องไปดูแลเขาด้วยหรือเปล่า”
“อืม...” ฟ้าใสพยักหน้ารับ
“ยัยลิลลี่นี่แย่สุดๆ พอคุณเทพดีๆ อยู่ก็จะเอาเป็นสามี พอพิการน่ะโยนให้คนอื่น ตัดหางปล่อยวัดเฉยเลย” ราศีตำหนิตรงๆ
“คิดเหมือนกันเลยว่ะแก วันนี้แกพูดโดนใจสุดๆ” ปาริชาติตบมือฉาดอย่างถูกอกถูกใจ “และที่ฉันคิดอีกอย่าง ก็ยัยคุณหญิงนิดาไง พอลูกชายพิการก็ยินดีรับฟ้าใสเป็นสะใภ้เฉยเลย"”
“จะบ้าเหรอเปรี้ยว ท่านไม่ได้บอกเสียหน่อยว่าจะรับฉันเป็นสะใภ้”
“ไม่ต้องบอกก็เห็นอนาคตแหละ ไม่เป็นไร ฉันรู้ว่าแกตายด้านไอ้ฟ้า คุณเทพทำอะไรไม่ได้แกก็ไม่ทุกข์ร้อน ถ้าแกอยากหวิวๆ ขึ้นมา ก็จัดการเองเลย” ปาริชาติพูดอย่างทะลึ่ง
“ไอ้เพื่อนบ้า คิดอะไรลามกที่สุด” ฟ้าใสแหวใส่เพื่อนหน้าแดงก่ำ ก่อนจะตีเผียะเข้าให้
“โอ๊ย! เจ็บนะ
