‘ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ รอให้เขาอธิบายก่อน อย่าเพิ่งไปเชื่อหรือไม่เชื่อเขา ลองดูไปก่อนว่าจริงๆ มันเป็นอย่างที่เราเห็นหรือไม่’
‘ขอบคุณค่ะ แต่ฟ้าไม่อยากรับรู้อะไรแล้วค่ะ ขอบคุณที่อุตส่าห์มาคุยด้วยนะคะ’
‘ทำใจให้สบายนะครับ ทุกอย่างต้องผ่านพ้นไปได้ด้วยดี’ ฟ้าใสพิมพ์ขอบคุณไปอีกครั้ง ก่อนจะนอนลงที่เตียงกว้าง ทำไมเธอไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลยนะ ทุกอย่างมันหนักอึ้งไปหมด
“เทพต้องรับผิดชอบน้องนะลูก เรื่องราวมาถึงขนาดนี้ น้องเสียหายนะลูก” คุณนิดาออกคำสั่งกับบุตรชายด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด คุณมานพเองที่เห็นเหตุการณ์ด้วยได้แต่นิ่งอึ้ง เพราะอย่างไรรินลดาก็เสียหายที่สุด
“ผมจำได้ว่าผมอยู่ในห้องทำงาน แล้วจู่ๆ จะมานอนในห้องตัวเองได้ยังไง ผมงงไปหมดแล้วครับแม่”
“ฮือๆๆๆ” รินลดาร้องไห้โฮเมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม
“หยุดร้องได้แล้วรินลดา พี่เบื่อเสียงร้องไห้ของเธอเต็มที”
“คุณป้าขา... ฮือๆๆ พี่เทพตวาดลิลลี่ ฮือๆๆๆ”
“หน
