“ใครกันจะทำอะไรไม่หวังผลตอบแทน คนเดี๋ยวนี้ทำอะไรก็หวังผลกันทั้งนั้นล่ะคุณ” “เค้าทำอะไรไม่หวังผลจริงๆ และจริงใจที่จะทำให้เราด้วย” “คนแบบนี้ยังมีอยู่อีกเหรอคะนี่ ดีจริง ฉันชักอยากเจอตัวจริงเสียแล้วสิ” “มีสิ ออกมาได้แล้วหนูฟ้า” เพล้ง!!! ประโยคของสามีทำให้คุณนิดาทำช้อนหล่นกระทบจานพร้อมๆ กับทุกคน ฟ้าใสเดินออกมายิ้มๆ ดีใจที่ทุกคนชอบอาหารที่เธอทำ เทพประทานเองงุนงงในคราแรก เพราะพี่เลี้ยงสาวบอกว่าเธอกลับไปแล้ว เขาโทรเข้าเครื่องเธอก็ไม่รับสาย ก่อนจะเผยยิ้มดีใจที่เห็นอีกฝ่ายยังอยู่ “นี่มันอะไรกันคะ” คุณนิดาเริ่มเสียงแข็ง รินลดาที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเทพประทานเม้มริมฝีปากแน่นที่ตัวเองเผลอทานอาหารที่ฟ้าใสทำไปเยอะ แถมยังออกปากชมว่าอร่อยอีก “ผมเห็นว่าคุณเป็นลม ฟ้าใสอยู่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร ก็เลยให้ไปเดินเล่นรอบบ้านรอคุณฟื้น” “นี่คุณมานพ คุณหลอกให้ฉันกินอาหารทุเรศๆ ของยัยผู้หญิงคนนี้เหรอ” “คุณนิดา ค