“โอ๊ย... ยัยฟ้า เค้ารู้กันหมดแล้ว แกอย่าบอกนะว่าเมื่อคืนเขาเป็นสุภาพบุรุษนอนกับแกคนละห้อง อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ เวลาอีตานั่นมองแกงี้ แทบจะกลืนกิน ตานี่เชื่อมหวาน โอ๊ย! เปรี้ยวเห็นแล้วไม่อยากคิดเลย” ปาริชาติหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจที่ล้อเลียนเพื่อนให้อายได้
“เปรี้ยวนี่พูดอะไรแบบนั้นคะ เห็นไหมว่าฟ้าอายแย่แล้ว” เกศราปรามเอาไว้
“ยัยเกศ ยัยแม่สนิมสร้อย ถึงทีแกนะ ถ้าแกถูกกินตับละก็ ฉันจะล้อแกให้ไปไม่เป็นเลยคอยดู”
“เปรี้ยวน่ะ” เกศราตีแปะเข้าให้ที่แขนของเพื่อนสาว มือบิดไปมา “พูดอะไรก็ไม่รู้”
“อย่ามาบิดแถวนี้ยัยเกศ ทำตัวแบบนี้ระวังจะโดนกินแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว แอบเห็นนะว่าฟินมากเวลาอ่านนิยาย... หึหึ” ปาริชาติแซวเล่นอย่างไม่จริงจังนัก เรียกเลือดฝากที่แก้มของเกศราได้ทันท่วงที
“ยัยเปรี้ยวทำเกศใจแตกหมดแก ทำยัยฟ้าใจแตกไปแล้วคนนึง” ราศีว่าให้ ปาริชาติหัวเราะคิกคัก ลากฟ้าใสไปนั่งที่มุมพักผ่อน
“ฟ้า แล้ว
