คืนรักทะเลหวาม

พบกันครั้งแรก...2

“โชคดีนะที่ยังอยู่ ถ้าฉันมาแล้วไม่เจอคุณ ฉันต้องคิดว่าคุณเป็นผีแน่เลย” หญิงสาวกล่าวกับร่างไร้สติของชายหนุ่ม เธอหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กที่หยิบมาจากบ้าน มัดที่แขนของเขา ที่มีเลือดไหลซึมออกมาเพื่อห้ามเลือดของเขา ก่อนที่เธอจะนั่งรอให้บิดาของเธอพาหมอมาที่นี่

ระหว่างที่นั่นรอ เธอก็เพ่งพินิจใบหน้าของชายหนุ่ม เธอพบว่าใบหน้าของชายผู้นี้หล่อเหลาแทบจะเป็นดาราได้เลยทีเดียว ไม่รู้ว่าเหตุใดเขาจะมีสภาพเช่นนี้ หญิงสาวทำได้เพียงช่วยเหลือเขาตามหลักมนุษยธรรมเท่านั้น ไม่ว่าเขาจะเป็นคนดีหรือไม่ดี แต่นี่คือสิ่งที่เพื่อนมนุษย์ร่วมโลกอย่างเธอต้องทำ

หญิงสาวนั่งรออยู่ร่วมชั่วโมง ก่อนที่นายชัยบิดาของเธอจะพาหมอเวทิศ ซึ่งเป็นหมอประจำที่นี่มาถึงจุดที่เธอพาร่างของเขามารอ เมื่อหมอเวทิศมาถึง เขารีบจัดการตรวจสัญญาณชีพของชายหนุ่ม ก่อนที่จะใช้เปลเคลื่อนย้ายที่นำมา พาร่างของชายหนุ่มไปยังรถพยาบาลที่เขาขับมา เมื่อนำร่างของชายหนุ่มขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว อโรชาก็ตามขึ้นไปบนรถทันที

“เอ็งจะไปไหนนังฟ้า” นายชัยรีบเอ่ยถามบุตรสาว เขาไม่อยากให้บุตรสาวไปยุ่งกับชายหนุ่มแปลกหน้าคนนี้ เพราะไม่รู้ว่าเขาไปทำอะไรมาทำไมถึงมีแผลถูกยิงที่แขน

“ก็ไปที่อนามัยกับคุณหมอไงพ่อ” หญิงสาวตอบราวกับเป็นเรื่องปกติ ไม่ได้มีความกังวลแต่อย่างใด

“ลงมาเลยนะ แล้วปล่อยให้หมอเวทิศจัดการเรื่องนี้เอง” ผู้เป็นบิดากล่าวเสียงเขียว

“โถ่พ่อ...ช่วยคนเราก็ต้องช่วยให้สุด หนูไปก่อนนะ หมอคะ ออกรถได้เลย” หญิงสาวหันมากล่าวกับบิดาราวกับว่าคำเตือนของเขามันผ่านหูซ้ายทะลุหูขวา ก่อนที่เธอจะสั่งให้หมอเวทิศออกรถไปทันที โดยไม่สนใจท่าทางไม่พอใจของบิดา

“นังลูกคนนี้ คอยดูนะพ่อจะตีให้หลังลาย ถ้าไอ้หนุ่มคนนี้มันนำเรื่องเดือดร้อนมาให้เอ็ง” แม้ว่าจะไม่พอใจบุตรี แต่นายชัยก็ได้แต่มองตามรถที่เคลื่อนห่างออกไปเรื่อยๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เขาและลูกก็คงต้องยอมรับมัน เพราะนี้คงเป็นชะตาที่ฟ้าลิขิตไว้

รถเคลื่อนผ่านถนนที่เต็มไปด้วยความขรุขระ หญิงสาวใช้ผ้าที่มีอยู่หลังรถ เช็ดที่ใบหน้าของชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง เพราะว่าเขาคือคนแรกที่เธอได้ช่วยชีวิต ดังนั้นหญิงสาวจึงพยายามที่จะทำดีที่สุดเพื่อช่วยเขา โดยไม่ได้สนใจฟังคำทัดทานของบิดาแม้แต่น้อย