บทที่ 22 ล่อลวง

1150 คำ

ผ่านมาแล้วเกือบ 15 นาที หลังจากที่เธอคุยกับเขาผ่านข้อความทางไลน์ คนตัวเล็กไม่ได้ออกไปหาเขาหลังจากนั้น เธอตัดสินใจจะข่มตาหลับแล้วค่อยถามชื่อเขากับศรัณย์ก็ได้ แต่ไม่ว่าอย่างไรเธอก็นอนไม่หลับ... เพราะความอยากรู้ที่เขาล่อลวงเธอ ทำให้เธอมัวแต่นึกถึงข้อความของเขาจนไม่สามารถที่จะข่มตาหลับได้เลย 'ออกมา แล้วพี่จะบอก' คนตัวเล็กถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นนั่ง เมื่อหยิบโทรศัพท์ออกมาดูก็พบว่ามันเกือบจะตี 1 แล้ว เธอข่มตาหลับไม่ถึง 15 นาทีด้วยซ้ำหลังจากคุยกับเขาเมื่อกี้ และก็รู้ด้วยว่าเขายังไม่นอน "รู้นะ ออกไปแล้วจะทำอะไรน่ะ" เธอบ่นพึมพำกับตัวเองเล็กน้อย ประโยคของเขามันคือประโยคเชิญชวน แต่นั่นก็ยิ่งทำให้เธออยากลอง... หมายถึงออกไปถามชื่อเขา เขาทำให้เธออยากแล้วจากไปตลอดเลย แต่บางทีเธออาจจะคิดไปเองว่าเขาล่อลวง หรือเขาแค่พูดแบบนั้นเพราะอยากให้เธอออกไปหาเขาเฉย ๆ ในตอนนี้เธอเดาอารมณ์ของเขาไม่ได้เลย ไม่รู้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม