เวลา 21.30 นาที ของวันเดียวกัน
ก่อนหน้านี้เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน เธอแง้มประตูระเบียงออกไปดูลุงแชมป์ว่าอีกฝ่ายปิดประตูแล้วหรือยัง ผลปรากฏว่าลุงปิดประตูและเหมือนว่าอีกฝ่ายจะออกไปข้างนอก เธอเลยมีโอกาสที่จะออกมาตากเสื้อที่ซักเอาไว้ในเครื่องโดยที่ไม่ต้องระแวงลุงข้างห้อง
หลังจากตากเสื้อผ้าเสร็จ เธอไม่ลืมที่จะเช็กว่าประตูระเบียงถูกปิดและล็อกไว้อย่างดีแล้วหรือเปล่า สายตาของเธอเหลือบมองนาฬิกาก็พบว่ามันเกือบจะ 4 ทุ่มแล้วด้วยซ้ำ
ศรัณย์จะมากี่โมง ?
ไหนบอกจะกลับห้องมาอยู่เป็นเพื่อนเธอไง นี่ไม่คิดจะเป็นห่วงน้องสาวอย่างเธอบ้างเหรอ
ในตอนที่กำลังจะยกโทรศัพท์ทักหาพี่ชายตัวดี เสียงใครบางคนเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น
ก๊อก ๆ
"ใครมาเคาะห้องอีกเนี่ย..."
คนตัวเล็กพึมพำเสียงแผ่วกับตัวเอง หัวใจเผลอกระหน่ำเต้นอย่างรุนแรง เพราะอย่างพี่ชายเธอคงไม่มีวันเคาะประตูแน่ ๆ เฮียศรัณย์มีกุญแจห้อง ว่าแล้วก็กำโทรศัพท์ในมือแน่
