"เปล่า เฮียจะบอกว่าตอนนี้คงไปรับเราไม่ได้แล้ว แต่เฮียทักบอกไอ้ไต้ฝุ่นให้ไปรับเราแล้วเมื่อกี้นี้ เดี๋ยวมันคงโทร.หา อย่าลืมรับสายมันล่ะ"
"ฮะ ?" คนตัวเล็กถึงกับอุทานออกมาอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
เมื่อกี้เฮียบอกว่าให้ใครมารับเธอนะ ? พี่ไต้ฝุ่นเหรอ ? นี่เขาไว้ใจเพื่อนสนิทคนนี้จริง ๆ ใช่ไหม พี่ชายเธอคงไม่รู้แล้วสินะว่ากำลังฝากปลาย่างไว้กับเสืออย่างพี่ไต้ฝุ่น แต่เมื่อกำลังจะแย้งก็โดนคนเป็นพี่เอ่ยแทรกขึ้นเสียก่อน
"แค่นี้ก่อน เฮียต้องคุยโพรเจกต์กับอาจารย์ ถ้าเฮียกลับค่อยโทร.บอกอีกที เดี๋ยวจะซื้อของกินกลับขึ้นไปให้" และไม่รอให้เธอตอบก็ตัดสายเธอทิ้งแบบไม่ไยดีใด ๆ
"เดี๋ยวสิเฮีย..."
เธอได้แต่กระซิบกับปลายสายที่โดนตัดไป และในตอนนั้นที่สายตาของเธอเผลอมองไปยังโต๊ะที่อยู่ฝั่งตรงกันข้าม พลันวินาทีที่สายตาของทั้งคู่สบกัน ร่างของเธอเหมือนกับชะงักไป
ตอนที่นั่งเธอก็ได้แต่แอบคิดในใจ ว่าเหมือนมีใครบางคนมองอยู่
