บทที่ 32 คนเจ้าเล่ห์

996 คำ

"คิดอะไรคะ" แต่คนตัวเล็กกลับช้อนตาขึ้นมองเขาราวกับไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร แต่เขานี่สิ.. ไม่อยากจะทนต่อแรงยั่วยวนนั้นแล้วด้วยซ้ำ และมันอดที่จะยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มเธอหนักๆ ฟอดใหญ่ๆ ไม่ได้เลย ฟอด~ เขาขบเม้มริมฝีปากไปตามพวงแก้มเธอ ก่อนจะเลื่อนไปกระซิบชิดใบหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "ก็ 'เย็- .ด' เธอให้จมเตียง จนเดินขาสั่นเลยเป็นไง มาทำให้อารมณ์ขึ้นแล้วจะทิ้งไว้กลางคันเหรอ มันไม่ง่ายขนาดนั้น พี่บอกไว้เลย" เขาหอมกกหูเธอแรงๆ อีกหนึ่งครั้ง ก่อนจะจับมือเล็กๆ ของเธอให้เลื่อนไปกอบกุมเป้ากางเกงที่นูนเด่นของตัวเอง ให้เธอรับรู้ว่าตอนนี้เขา 'เงี่...น' มากแค่ไหน มันตื่นตัวตั้งแต่เธอยั่วเขาโดยการจับมือเขาแตะลงบนขาอ่อนนั่น เธอไม่ได้ชักมือกลับ ในเมื่อเขาอยากให้จับ เธอก็จะจับ... จะได้ไม่เสียผลประโยชน์ แต่คิดจะเอาเธออีก ก็ระวังพี่ชายเธอให้ดีๆ ก็แล้วกัน "ระวังศรัณย์จะตีหัวเอานะ ศรัณย์บอกอยู่ว่าให้ดูแลแบบน้องสาว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม