บทที่ 41 ใครซักเสื้อให้หนู?

1016 คำ

ตอนนี้เธอกำลังจะหมดอาลัยตายอยากกับกองรายงานที่ถาโถมเข้ามาราวกับคลื่นซัด เพราะมันมาไม่หยุดไม่หย่อนจนเธอไม่ได้กลับห้องตัวเองเป็นเวลา 3 วันติด เธอต้องอาบน้ำใส่เสื้อของเพื่อนสาว และนอนพักที่ห้องกับคนอื่นๆ อีกนับสิบคน เพราะต้องทำรายงานแบบมาราธอน 2 วิชาติดที่ต้องส่งภายในอาทิตย์นี้นี่แหละ และวันนี้มันก็เสร็จสิ้นสักที! ได้เวลากลับห้องไปซักเสื้อผ้าที่กองเท่าภูเขาสักที แต่ยังเดินไปไม่ถึงตัวลิฟต์ป้าที่ทำการดูแลคอนโดก็เรียกเธอ "หนูๆ ป้าขอถามอะไรหน่อยสิ" คุณป้าอายุสักราวๆ ห้าสิบต้นๆ กวักมือเรียกเธอและนั่นก็ทำให้คนตัวเล็กเดินเข้าไปหาด้วยรอยยิ้ม "คะ? ป้าเรียกหนูมีอะไรหรือเปล่าคะ" เมื่อเดินไปถึงตัวป้า อีกฝ่ายกลับมองซ้ายมองขวาเพื่อดูว่ามีใครอื่นนอกจากเธอหรือเปล่า ก่อนจะกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคน "ป้าได้ข่าวจากสาวๆ ที่อยู่ในคอนโดว่ามีโรคจิตชอบขโมยพวกกางเกงใน เสื้อในพวกนี้ ห้องหนูมีของพวกนี้หายไหมลูก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม