เกียร์รักไต้ฝุ่น

บทนำ

นิยายเรื่องนี้เน้นความสัมพันธ์ระหว่าง

พระเอก และนางเอกไม่มีปมซับซ้อน

เน้นความคลั่งรัก น่ารัก

.

.

.

.

.

ติ๊ง !

'อยู่ไหนแล้วคะ'

เธอทักข้อความหาชายหนุ่มที่ดีลไว้ตั้งแต่เมื่อคืนก่อน...

ติ๊ง !

'ผมนั่งอยู่โต๊ะริมสุดครับ'

เธอใช้สายตามองข้อความของอีกฝ่ายแบบผ่าน ๆ อีกครั้งก่อนจะเก็บโทรศัพท์ของตัวเองลงในกระเป๋า

หนุ่มที่เธอนัดดีลคนนี้เป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งทั้งคู่ไม่เคยรู้จักหรือพูดคุยกันมาก่อน

เธอแค่อยากลองมีเซ็กซ์กับใครสักคน โดยที่ไม่ต้องรู้จักอีกฝ่าย หรือรู้ว่าอีกฝ่ายคือใครแต่เป็นคนที่คุยง่าย และจบกันเพียงแค่คืนนี้คืนเดียว

เธอชื่อ 'เรน่า' หรือ 'เรย์' เพิ่งจะอายุ 20 ปีบริบูรณ์เมื่อคืนวันก่อน และของขวัญวันเกิดในปีนี้คือการหาความสุขใส่ตัว...

ความสุขที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อน เธอนัดดีลกับผู้ชายที่คิดว่าจะสามารถมอบประสบการณ์ที่ดีให้กับเธอในคืนนี้ได้ เขาคนนั้นที่เธอเจอผ่านแอปพลิเคชันหาคู่อายุ 30 ปีปลาย ๆ ที่เธอเลือกผู้ชายในวัยนี้ก็เพราะคิดว่าเขาคนนั้นอาจมีประสบการณ์มากกว่าเธอ และคงสอนเรื่องอย่างว่าให้กับเธอได้

เธอแค่มองหาใครสักคน ที่มอบประสบการณ์เรื่องแบบนั้นให้กับเธอได้ โดยไม่ได้สนว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร

คนตัวเล็กสูดลมหายใจเข้าปอดหนัก ๆ เธอกับเขานัดกันที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง วันนี้เธอเลือกใส่ชุดเดรสสีดำ ผมถูกรวบขึ้นอย่างลวก ๆ

เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อยเพราะเพิ่งจะเคยเข้ามาในสถานที่แบบนี้เพื่อทำเรื่องอย่างว่าเป็นครั้งแรก

เมื่อเข้ามาภายในเสียงดนตรีบีทแน่น ๆ ดังขึ้น และมีเพียงแสงที่ส่องสลัว ๆ เธอมองเห็นผู้คนไม่ชัดนัก ไม่รู้ว่าทำไมตามผับบาร์ถึงได้ประหยัดไฟมากขนาดนี้

ครืด~

เสียงของโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในกระเป๋าทำให้เธอล้วงเข้าไปหยิบมาดูอีกครั้ง ก็เห็นว่าคนคนนั้นทักข้อความมา

'คุณอยู่ไหนแล้วครับ ผมใส่เสื้อสีดำนะครับ'

เธอเปิดอ่านมัน ก่อนที่จะใช้ปลายนิ้วกดข้อความส่งกลับไปเช่นเดียวกัน

'ฉันกำลัง...'

แต่ไม่ทันที่จะได้พิมพ์ข้อความส่งถึงปลายทางด้วยซ้ำ ไหล่ของเธอกลับโดนใครบางคนกระแทกจนโทรศัพท์หลุดออกจากมือ

พลั่ก !

"อ๊ะ !" เธออุทานในลำคอเล็กน้อย ถึงแม้จะไม่ใช่การชนที่แรงมากจนร่างเธอเซ แต่นั่นก็ทำให้โทรศัพท์หลุดออกจากมือของเธอ และกระแทกลงบนพื้นอย่างจัง

ส่วนตัวต้นเรื่องก็ไม่รู้ว่าหายไปไหนแล้ว เมื่อกี้เธอเห็นหลังไว ๆ เหมือนจะเป็นผู้หญิง แต่ก็มองเห็นไม่ชัดมากนัก เพราะบริเวณโซนนี้ค่อนข้างมืด มีเพียงแสงจากสปอตไลต์ที่ปัดผ่านเท่านั้น เธอก้มลงไปหยิบมือเธอที่ตกอยู่แทบเท้า เมื่อพลิกดูก็พบว่าหน้าจอแตกละเอียด และไม่สามารถเปิดเครื่องได้อีก

"อ้าว เปิดไม่ติดเลยเหรอเนี่ย..."

เธอได้แต่บ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะใส่มือถือที่หน้าจอพังยับของตัวเองลงในกระเป๋า ไม่เป็นไรอย่างน้อยเธอก็รู้ว่าเขาอยู่โต๊ะริมสุด และสวมเสื้อสีดำ...

เธอมองหาโซนในสุด แต่เพราะมาครั้งแรกจึงไม่รู้ว่าโต๊ะตรงไหนคือโต๊ะริมสุด คนตัวเล็กใช้เพียงการคาดเดาเท่านั้น ก่อนจะเดินเข้าไปภายในร้าน สายตามองทะลุความมืดสลัวของร้านเหล้า แต่เธอก็ไม่เห็นใครที่ใส่เสื้อสีดำแม้แต่คนเดียว

"ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าโต๊ะริมสุดของร้านอยู่ตรงส่วนไหนเหรอคะ"

เธอถามพนักงานที่เดินเสิร์ฟเหล้าอยู่แถวนั้นทันที เพราะไม่อยากใช้คาดเดาไปเอง

"อ่า โต๊ะริมสุด VIP จะอยู่ทางด้านขวาค่ะ คุณลูกค้าสามารถเดินตรงเข้าไปได้เลยค่ะ" พนักงานสาวชี้ไปยังโซนหนึ่งที่อยู่ลึกเข้าไปด้านในอีกที และนั่นก็ทำให้เธอมุ่งตรงไปยังโซนนั้นโดยไม่ลังเลใด ๆ

นี่นัดกันแค่ครั้งเดียว เขาจองโต๊ะ VIP เลยเหรอ ไหนบอกว่าเป็นแค่พนักงานบริษัททั่วไป เธอไม่ได้คาดหวังอะไรมาก

แค่เอากันและจบในคืนนี้... เธอแค่อยากหาประสบการณ์ใหม่ ๆ ไม่ได้คิดจะสานสัมพันธ์กับใครต่อ

เขาคนนี้จะเป็นอย่างไรก็ช่าง แต่ดูจากการพูดคุยผ่านแอปพลิเคชัน เขาดูใจดีและอ่อนโยนมาก ทั้งสองนัดกันโดยที่ไม่เคยเห็นหน้าของกันและกัน รูปโปรไฟล์ของอีกฝ่ายเป็นรูปผู้ชายคนหนึ่งที่สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว รูปร่างผอมเพรียว ไม่ได้ดูตัวใหญ่อะไร และเขาคงเหมาะกับเธอที่ตัวไม่ได้สูงนัก ถ้าเขาเป็นผู้ชายตัวใหญ่เธอเกรงว่าตัวเองคงจะรับไม่ไหวแน่ ๆ

และอีกฝ่ายก็ไม่เคยเห็นหน้าเธอเช่นเดียวกัน ทั้งคู่คนต่างไม่รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นใคร แต่ก็ยอมนัดมาทำเรื่องอย่างว่าเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง

เธอรู้แค่ว่าเขาเป็นหนุ่มตี๋ ผิวขาว จากลักษณะการคุยอาจเป็นลูกเสี้ยวจีนอะไรทำนองนั้น และจากสัดส่วนที่ปรากฏอยู่ในรูป อีกฝ่ายคงสูงไม่เกิน 175 เซนติเมตร อย่างแน่นอนซึ่งห่างจากเธอที่สูง 163 เซนติเมตร ไม่มากนัก

เธอเดินมาหยุดอยู่บริเวณโซน VIP สายตาคู่สวยทอดมองหาโต๊ะริมสุดที่มีผู้ชายใส่เสื้อสีดำ

และใช่... โต๊ะริมสุดมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งหันหลังให้ เขาสวมเสื้อฮู้ดสีดำ มองจากระยะไกลอีกฝ่ายดูตัวใหญ่กว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก

เธอส่ายหน้าเบา ๆ บางทีเธออาจจะตาฝาดที่คิดว่าเขาดูตัวใหญ่ ช่วงไหล่เขากว้างกว่าที่เธอคาดไว้ จากในรูปโปรไฟล์เขาน่าจะตัวเล็กกว่านี้ไม่ใช่เหรอ ทำไมเธอเห็นแค่แผ่นหลังกว้างของเขาถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่

กลิ่นอายความดุดันมันกำลังพุ่งออกมาจากเขาคนนั้น...

แต่มาถึงขนาดนี้คงถอยไม่ได้แล้ว เพราะคนที่ดีลเขามาก็คือ เธอ..