วันถัดมา 8.30 นาที
เมื่อคืนหลังจากหนีเขากลับห้อง คนตัวเล็กรีบปิดเสียงแจ้งเตือนข้อความจากแอปพลิเคชันไลน์ และอื่น ๆ ในทันทีเพราะกลัวว่าเขาจะไม่จบ
แต่เธอคิดผิดเพราะอีกฝ่ายไม่ได้ทักมาเซ้าซี้เธอ เช้านี้เมื่อออกจากห้องเธอก็ค่อนข้างระแวงนิดหน่อย แต่เมื่อเดินมายังห้องครัวก็พบว่าศรัณย์นั่งอยู่บนโต๊ะกินข้าว เห็นแบบนั้นความดันเธอแทบจะพุ่งปรี๊ด
"เฮียศรัณย์ ! เก้าอี้มีทำไมไม่นั่ง นั่งบนโต๊ะทำไม" ทำตัวกร่างแบบนี้ตลอดเลย เดี๋ยวโต๊ะก็พังหรอก
แต่เมื่อพี่ชายตัวดีได้ยินเสียงเธอ ในคราแรกก็คิดว่าศรัณย์จะลุกขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้ดี ๆ แต่ไม่มีคำนั้นอยู่ในหัวพี่ชายเธอแม้แต่นิดเดียว อีกทั้งยังกัดแซนด์วิชกินอย่างสบายใจ แล้วหันมามองเธอที่อยู่ในชุดนักศึกษาเต็มยศ
"มีเรียนเช้าเหรอ" เฮียถามเธอ
"อืม เฮียก็มีเรียนเช้าเหรอ" ที่พูดไปแบบนั้นเพราะในตอนนี้พี่ชายเธอใส่ชุดช็อปสีแดงเลือดหมูอยู่
"เออดิ ไม่งั้นจะเห็นหัวเฮียเหรอ
