ไม่ต้องรับผิดชอบ

1637 คำ
กล้วย... กว่าฉันจะออกมาจากห้องได้ก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมงเพราะต้องหาครีมมาปกปิดรอยดูดที่คอที่อิพี่ดินจอมหื่นมันทำเอาไว้ ซึ่งก็ไม่ได้มีแค่ฉันหรอกที่คอเป็นรอยคอเขาก็เป็นเพราะฉันก็ทำไว้เยอะเหมือนกัน ไม่รู้ว่าตอนนี้ใครหื่นกว่ากันระหว่างฉันกันเขา ส่วนรอยของเขาฉันอยากรู้ว่าเขาจะไปบอกผู้หญิงของเขายังไงกับรอยพวกนี้แต่นั่นมันก็เรื่องของเขา "สวัสดีค่ะพี่แพทขอโทษนะคะที่ให้รอพี่รอ" ฉันขึ้นมาบนรถได้ทันเวลาพอดีแต่ก็ยังเกรงใจพี่แพทเพราะพี่เขามาก่อนเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง" "ไม่เป็นไรจ๊ะพี่มาก่อนเวลาเอง ส่วนกล้วยก็มาตรงเวลา ว่าแต่กล้วยอยู่ที่คอนโดนี่เหรอได้ข่าวว่ามันแพงมากเลยละคะ" "กล้วยมาอาศัยเค้าอยู่ค่ะ อย่างกล้วยไม่มีปัญญาหาเงินมาซื้อหรอก" "แต่อีกหน่อยกล้วยก็จะมีเงินมาซื้อได้พี่รับรองเลย^^" "สาธุ5555" ฉันยกมือไหว้ก่อนจะหัวเราะ หลังจากนั้นพี่แพทก็ไปรับซีนิวกับเมลซึ่งที่พักของสองคนนี้อยู่ใกล้ๆกัน พอครบหมดทุกคนแล้วพี่แพทก็พาพวกเรามาฟิตติ้งเสื้อผ้าที่จะใส่เข้าฉาก "กล้วยตื่นเต้นมั้ย" ระหว่างทางนิวก็มาสะกิดหลังฉันเพราะเขานั่งด้านหลังแล้วถาม "นิดหน่อยอ่ะ แล้วเมลล่ะตื่นเต้นหรือเปล่า" ฉันตอบนิวแล้วหันไปถามเมลที่นั่งอยู่ด้านข้างเงียบๆ "อื้มมตื่นเต้นสิ" "ไม่ต้องตื่นเต้นไม่ต้องกังวลนะทุกคน ทำใจให้สบายวันนี้เราแค่มาลองชุดแล้วก็ถ่ายรูป ยังไม่ได้ถ่ายทำจริงจัง" พี่แพทคงเห็นพวกฉันตื่นเต้นก็เลยปลอบ จนกระทั่งพวกเรามาถึงกองถ่ายพี่แพทก็เดินนำหน้าเข้าไปด้านในที่มีคนอยู่เต็มไปหมด "ทำไมคนเยอะจังเลยคะ" ฉันถามเพราะเห็นมีคนเดินเข้าออกกันเยอะมากเห็นมีดาราด้วย "เค้ามีถ่ายละครกันน่ะ ใกล้จะปิดกล้องแล้วต่อจากนั้นก็เป็นเรื่องของเราต่อ" จากนั้นพี่แพทก็พามาที่ห้องๆหนึ่งซึ่งมีเสื้อผ้าแขวนอยู่เต็มราวแล้วมีชื่อของฉันของเมลแขวนอยู่ราวใครราวมัน "โหเมลดูสิชุดสวยๆทั้งนั้นเลย" ฉันพูดอย่างตื่นเต้นเพราะชุดที่ทีมงานจะให้ฉันลองสวยๆทั้งนั้น "ใช่สวยมากๆเลยเนอะกล้วย" "ของแบรนด์ดังทั้งนั้นใส่ระวังๆด้วยนะจ๊ะเด็กๆชุดของใครก็ดูแลกันให้ดีเพราะเราต้องส่งคืนหลังจากใช้เสร็จแล้ว" พี่ทีมงานคนหนึ่งเดินมาบอกฉันกับเมลก่อนจะเดินหายไป "มันต้องแพงมากๆเลยเนอะเค้าถึงมาเตือนเราแบบนี้" ฉันบอกเมลที่ยังยืนดูชุดอยู่ "อื้มมคงอย่างนั้นแล่ะ ว่าแต่ชุดของกล้วยเซ็กซี่จังเมลอยากใส่แบบนี้" "เมลเป็นนางเอกเรียบร้อยจะมาใส่เซ็กซี่แบบกล้วยไม่ได้หรอก" ฉันมองชูดของเมลที่แต่ละชุดดูเรียบร้อยอ่อนหวานสมกับบทนางเอกเจ้าน้ำตาต่างจากของฉันที่ทั้งสั้นทั้งรัดรูปแต่ก็ดูแพง "นั่นสินะ เห้ออออถ้าเมลต้องรับบทเป็นนางเอกตลอดไปเมลก็ต้องวางตัวให้เป็นผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวานเป็นผ้าพับไว้สินะ อิจฉากล้วยจังได้เป็นตัวร้ายตัวอิจฉาไม่ต้องระวังตัวอะไรมากอยากทำอะไรก็ทำไม่ต้องแคร์แฟนคลับเพราะส่วนมากตัวอิจฉาไม่ค่อยมีแฟนคลับสักเท่าไหร่" ฉันฟังดูแปลกๆยังไงชอบกลแต่ฉันคงคิดมากไปเองไม่มีอะไรหรอก อืดดดดดดดดดดด อืดดดดดดดดดดดดด เสียงมือถือฉันสั่นเป็นเจ้าเข้าระหว่างที่นั่งรอถ่ายรูป พอหยิบขึ้นมาก็เป็นเบอร์อิพี่ดินที่ร้อยวันพันปีไม่เคยโทรเข้ามา "ฮาาา.." "เธออยู่ไหน" "อยู่กองถ่ายพี่มีอะไร" "มีดิไม่มีจะโทรมาทำไม" "แล้วมันมีเรื่องอะไรก็พูดมา" "เมื่อคืน..ถุงยางแตก" "ห๊ะ!!!" "เมื่อคืนถุงยางแตกแตกตอนไหนก็ไม่รู้" "ตายแล้วกล้วยต้องไปหาหมอให้หมอตรวจหรือเปล่าเนี้ย" "จะไปหาหมอให้หมอตรวจทำไมเธอยังไม่ท้องตอนนี้หรอกยัยโง่" "เรื่องท้องกล้วยไม่กลัวหรอกเพราะกล้วยกินยาแล้วแต่ที่พี่บอก...ถุงแตกกล้วยก็กลัวสิเกิดติดโรคจากพี่มาทำไงพี่ยิ่งสำส่อนอยู่" ฉันค่อยๆพูดเสียงเบาเพราะกลัวคนอื่นจะได้ยินแต่คนในสายนี่สิตะวาดใส่หูฉันเกือบหนวกตอนที่ฉันพูดว่าเขาสำส่อน "ยัยกล้วยเน่า ปากเหรอนั่นที่พูด ฉันไม่เคยสดกับใครแล้วฉันก็ใส่ถุงป้องกันทุกครั้ง" "แล้วเกิดใส่แล้วมันแตกล่ะแบบตอนนี้อ่ะ" "ที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ แต่ครั้งนี้ฉันคงฟินมากไปหน่อยก็เลยกระแทกแรงจนถุงยางแตก" "พูดจาน่าเกลียด" "น่าเกลียดอะไร พูดเรื่องจริง ว่าแต่เธอ....จะกลับเมื่อไหร่" "ถามทำไมคิดถึงเหรอ" ฉันลองเชิงถามเขาดู แต่คำตอบที่ได้ก็ไม่ได้ต่างจากที่คิดไว้สักเท่าไหร่ "อย่าเข้าข้างตัวเองให้มาก เอากันแค่ครั้งเดียวอย่ามโนว่าฉันจะคิดถึงเธอ" "แล้วถามทำไมว่าจะกลับเมื่อไหร่" "ฉันแค่...มีเรื่องจะตกลงกับเธอก็แค่นั้น" "น่าจะค่ำๆอ่ะเพราะเดี๋ยวกล้วยต้องไปซื้อของทำรายงานกับนิวอีก" "กับไอ้นิว??" "อืมใช่" "แล้วที่บอกกลับค่ำน่ะกลับกี่โมง" "จะไปรู้ไหมล่ะเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแล่ะ แค่นี้นะไปทำงานก่อน" ฉันรีบกดวางสายทันทีเพราะเขาเริ่มถามเยอะถามไร้สาระ ฉันแอบยิ้มอย่างพอใจที่เขาโทรมาถามว่าจะกลับกี่โมงเพราะปกติเขาไม่เคยที่จะถามไม่เคยที่จะโทรหา และกว่าฉันจะได้กลับคอนโดก็เกือบสามทุ่มแล้วเรื่องไปซื้อของทำรายงานก็ไม่ได้ไปซื้อเพราะถ่ายรูปกว่าจะเสร็จก็ค่ำแล้วแล้วตอนนี้ฉันก็เหนื่อยมากๆเลยจนไม่อยากเล่นละครแล้วเพราะแค่ถ่ายรูปฟิตติ้งยังเหนื่อยขนาดนี้เลย ฉันจะถอนตัวตอนนี้ยังทันไหมนะ เห้อตอนนี้ฉันอยากนอนมากเลยอาจจะเป็นเพราะเมื่อคืนฉันเจอศึกหนักพอตอนเช้าก็มีงานต่ออีกแล้วพรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีกกลับเข้าห้องไปฉันคงต้องหลับเลย แต่พอฉันเข้าห้องมาก็เจออิพี่ดินกำลังนั่งดูบอลอยู่มันเป็นอะไรที่น่าแปลกประหลาดใจเป็นอย่างมากเพราะปกติจะไม่เห็นเขานั่งอยู่ด้านนอกหรือไม่อยู่ห้อง พอเขาได้ยินเสียงฉันเปิดประตูเข้ามาเขาก็ปิดทีวีลง ฉันคิดขึ้นได้ว่าเขาน่าจะรอคุยกับฉันอยู่ ฉันก็เลยเลือกที่จะเดินไปนั่งตรงข้ามกับเขาแทยการเข้าห้องพื่อพักผ่อน "พี่มีอะไรก็พูดมากล้วยง่วงแล้วอยากนอน" "เรื่อง..เมื่อคืน" "ทำไม" "เธอไม่ เอ่อไม่คิดจะให้ฉันรับผิดชอบใช่ไหม" "แล้วพี่จะอยากรับผิดชอบมั้ยล่ะ" ฉันลองเชิงถามเขาดูแม้ฉันจะรู้คำตอบอยู่แล้วก็ตาม "ไม่อ่ะเพราะฉันบอกกับเธอไปแล้วว่าอย่าให้ฉันรับผิดชอบทีหลัง" "ก็นั่นไงแล้วพี่จะมาถามกล้วยทำไม" "แต่เธอเสียตัวให้ฉันคนแรกนะ" "แล้วไงอ่ะมีคนแรกมันก็ต้องมีคนที่สองสามที่ตามมาอยู่ดี" "หมายความว่าไง" "ก็หมายความว่ากล้วยมีอะไรกับพี่ได้กล้วยก็มีกับคนอื่นได้เหมือนกันนั่นแล่ะพี่อาจจะโชคดีหน่อยที่ได้เป็นคนแรกแต่รับรองว่าพี่ไม่ใช่คนสุดท้ายอย่างแน่นอน^^" "........." เขาอึ้งไปเลยเมื่อได้ยินคำตอบจากฉัน เขาคิดว่าฉันจะร้องไห้ฟูมฟายขอร้องให้เขารับผิดชอบเหรอ เหอะไม่มีทางฉันไม่พูดกับเขาแบบนั้นแน่ "พี่ไม่ต้องคิดมากนะกล้วยไม่เรียกร้องให้พี่มารับผิดชอบหรอก เรื่องเมื่อคืนพี่ไม่ได้ขืนใจกลัวย กล้วยเต็มใจกับพี่เองเพราะฉะนั้นกล้วยก็ต้องยอมรับกับผลที่จะตามมานั่นก็คือพี่คงไม่รับผิดชอบเพราะนิสัยพี่เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว" "นี่เธอหลอกด่าฉันใช่ไหมยัยกล้วยเน่า" "หลอกด่าอะไรพูดเรื่องจริงทั้งนั้นหรือพี่จะปฏิเสธ" "ตกลงเธอจะไม่ให้ฉันรับผิดชอบจริงๆใช่ไหม" "อืมฮึ" "ก็ดี เพราะฉันก็ไม่ได้อยากรับผิดชอบอะไรใคร" แผ่นดิน... ทำไมผมรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีค่าอะไรเลยวะ ยัยนี่มีอะไรกับผมเสียซิงให้กับผมแต่กลับทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยัยนี่เป็นคนประเภทไหนกันแน่วะ แต่พอมาคิดๆดูยัยนี่ไม่คิดอะไรกับผมจริงๆเหรอ ถ้าไม่คิดอะไรทำไมถึงยอมให้ผมเอาวะ แบบนี้ผมต้องพิสูจน์ว่ายัยนี่คิดยังไงกับผมกันแน่ "เธอยังไม่ลืมสัญญาที่ให้ไว้กับฉันวันก่อนใช่ไหม" "สัญญาอะไร" "ก็เธอบอกว่าฉันสามารถพาผู้หญิงมาที่ห้องได้" "ไม่ลืมพี่อยากพามาก็พามาเลย แล้วถ้ากล้วยพามาบ้างพี่อย่าว่ากันนะ^^"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม