พอมีเสียงเรียกให้ขึ้นเครื่องแล้วทุกคนก็ทยอยกันเข้าไปในเครื่องบินซึ่งที่นั่งของแต่ล่ะคนก็จะรันตามตั๋วเครื่องบินที่ได้มา เจนลดาก็เดินเข้าไปนั่งริมหน้าต่างแล้วเธอหันมามองหน้าพี่ชายของเธอ เพราะเธอคงได้นั่งกับพี่ชายของเธอแน่ๆ แต่เจไดกลับมองตั๋วเครื่องแล้วเลี้ยวเข้าที่เบาะด้านหน้าของเธอ
“อ่าว พี่เจไดไม่ได้นั่งกับเจด้าหรอกเหรอคะ..เจด้าก็นึกว่าเราจะได้นั่งด้วยกันซะอีก แล้วใครนั่งกับเจด้าล่ะคะเนี่ย ยัยแบมแกนั่งกับฉันเหรอ…” เจนลดาพูดไปแบบงงๆ
“ไม่นะแก ของฉันแถวเดียวกับพี่เจไดอ่ะ” แบมบี้พูดบอกไปก็มองเลขที่นั่งของเธอ ซึ่งอยู่แถวเดียวกับเจได
“พี่นั่งกับเราเอง…พรึบ….” เสียงของธามไทพูดบอกไปก็เข้าไปนั่งข้างๆเจนลดาทันที แล้วเขาก็ยิ้มออกมาเพราะเขาเป็นคนล็อคที่นั่งตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้นคนที่นั่งกับเธอจะเป็นคนอื่นได้ยังไงล่ะ
“อ่อพี่ธามนี่เอง…” เจนลดาก็ยิ้มหน้าบานออกมาทันทีที่ธามไทมานั่งข้างๆเธอ ส่วนธามไทก
