สี่โมงเย็น….
เจไดก็ขับรถมาจอดแล้วเขากับธามไทก็เดินลงมาพร้อมกับกระเป๋าใส่ชุดว่ายน้ำ แล้วพวกเขาก็เจอกับเจนลดาที่ยืนอยู่หน้าทางเข้าชมรมพอดี
“อ่าวยัยตัวแสบ มายืนทำอะไรตรงนี้หึ แล้วนี่เมื่อวานมีเรื่องทำไมไม่บอกพี่ห้ะ…” เจไดที่กำลังจะเดินเข้าไปด้านในชมรมว่ายน้ำเอ่ยถามน้องสาวไป เมื่อเจอน้องสาวของเขาพอดี
“อ่อ เจด้ารอแบมบี้น่ะค่ะ ส่วนเรื่องเมื่อวานพี่ธามเขาช่วยจัดการแล้ว เจด้าก็เลยไม่ได้บอกน่ะค่ะ…พี่เจไดอย่าทำหน้าดุแบบนี้สิคะ…” เจนลดาตอบไปแล้วเธอก็มองไปทางธามไทที่ยืนอยู่ข้างๆ เพราะหน้าของเขามันช้ำเป็นรอยเลย
“ก็เราไม่บอกพี่นิ ต่อไปถ้ามีคนมารังแกอะไรเราให้บอกพี่นะเจด้า…ไม่งั้นก็บอกไอ้ธามมันก็ได้…” เจไดพูดบอกไปแล้วเขาก็ทำหน้าใส่ไปทานธามไททันที เพราะอย่างน้อยมีมันคนนึงก็ไม่มีใครกล้ายุ่งกับนองสาวของเขาแล้ว
“อ่าวไอ้นี่ น้องแกแล้วมาเกี่ยวอะไรกับฉันวะ แกก็ดูแลน้องสาวแกไปสิวะ เดี๋ยวมีเรื่องจริงๆน้องแก
