ด้านเจไดที่ลากณิชาเข้าไปอาบน้ำด้วยก็อดใจไม่ไหวจัดกับเธอไปอีกหนุ่งรอบ ก่อนจะรีบออกมาแต่งตัวทานข้าวแล้วเขาก็รีบเรียกรถไปที่สระว่ายน้ำที่เขาจะต้องซ้อมในวันนี้
“แย่แล้ว แบมบี้กับอาจารย์คิมโทรมาตั้งหลายสาย เดี๋ยวโดนด่าแน่ๆเลย ไม่น่าปิดเสียงเลย...เฮ้อ...” เจไดหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเขาก็เห็นว่ามีสายเรียกเข้าเกือบยี่สิบสายเลย ก็รู้เลยว่าเขาต้องโดนอาจารย์ด่าแน่
“ทีฉันเตือนละไม่ฟัง พอแบบนี้แล้วกลัวจะโดนด่าขึ้นมางั้นเหรอ ไม่ทันแล้วมั้ง....ถ้านายมานอนกับฉันแล้วขาดวินัยแบบนี้ คืนนี้นายกลับไปนอนกับธามไทเลยนะ...ฉันไม่อยากให้นายต้องมาแข่งแพ้เพราะฉัน” ณิชาพูดบอกไปแบบอดไม่ได้
“จะแข่งแพ้อะไร เดี๋ยวก็ไม่ได้แต่งมียน่ะสิ ฉันต้องชนะเท่านั้น เธอไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเสียวินัยหรอก เพราะถ้าฉันคิดจะทำอะไร ฉันก็ต้องทำให้ได้” เจไดพูดบอกไปแบบมาดมั่นแล้วเขาก็จับมือของเธอด้วยสายตาจริงจัง
“ถ้านายทำได้มันก็ดี...ตั้งใจซ้อม
