พอธามไทและเจนลาดพากันเดินออกมาแล้วก็พากันไปที่ลานจอดรถ ก่อนจะขึ้นรถแล้วธามไทก็ขับออกไปบังบ้านของเจนลดา
“เฮ้อ....แฟนเก่าของพี่ธามนี่ร้ายเอาเรื่องเลยนะคะ ดูท่าเขาคงอยากจะคืนดีกับพี่ธามจริงๆ” เจนลดาพูดไปอย่างอดไม่ได้ เมื่อนั่งอยู่ในรถกับเขาแบบเงียบๆ
“พี่ก็บอกเขาชัดเจนไปแล้วไงว่าพี่ไม่คิดจะคืนดีกับเขา เมื่อกี้พี่ก็พูดชัดแล้ว เขาก็คงไม่กล้ามาตอแยพี่แล้วล่ะ” ธามไทบอกไปแบบไม่คิดอะไร เพราะเขาก็พูดในสิ่งที่เขาจะพูดไปแล้ว
“หึ...อย่าประมาทไปนะคะ เจด้าว่าเขามีความมมั่นใจซะขนาดนั้น ก็ไม่แน่หรอกค่ะว่าเขาจะมาตื้อพี่ธามอีก คนจะเอาห้ามได้เหรอคะ” เจนลาพูดไป เพราะเธอเดาได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ยอมแพ้แค่นี้หรอก
“ก็ช่างเขา เพราะต่อให้เขาจะตื้อพี่ยังไง พี่ก็มองแค่เราคนเดียวเท่านั้นแหละ...คนอื่นพี่ไม่สน....” ธามไทพูดไปแล้วก็จับมือของเจนลดาไว้อย่างให้เธอเชื่อมั่นในตัวเขา
“น่ารักที่สุดเลยค่ะ เจด้าเชื่อใจพี่ธา
